Voor een reisagent in Nederland ben ik een fly en drive programma aan het opzetten. Momenteel volg ik enkele routes die lang geleden door de Moren werden aangelegd in het oude Al Andalus. Het zijn grotendeels handelsroutes, maar ook wandelpaden waar menig slachtoffer is gevallen in de periode dat de Moren hun imperium wilden verdedigen en de Christenen hun uiterste best deden het Spaanse grondgebied terug te winnen.
Ik verblijf in een van de mooiste Paradors van Spanje, het door de staat gerestaureerde Castillo de Santa Catalina. Deze oude burcht, die als een wachter boven de stad uitsteekt, is gelegen op een negenhonderd meter hoge heuvel van waaruit je een fenomenaal uitzicht hebt. Het indrukwekkende kasteel dat in 1246 door de Moren werd gebouwd was een strategisch punt op de routes van el Legado Andalusi. Welke kant ik ook op kijk, ik heb prachtig uitzicht op de scherpe sierras en het glooiende land met symmetrisch geplante groene plukjes, die olijfbomen blijken te zijn. Ik waan me in vervlogen tijden en wandel via de ridderzaal met stoere statige harnassen naar mijn kamer met meubilair van Moors houtsnijwerk. Als ik omhoog kijk zie ik een houten gewelfd plafond met robuuste houten balken en op de vloer liggen schitterende Moorse tegels. Ik laat me betoveren door het decor dat in volledige harmonie is met de historische structuur.
Er is genoeg te zien in het kasteel en ik besluit wat rond te kijken. Op de achtergrond klinkt harpmuziek. Op de enorme wandkleden in de gangen zie ik bloederige taferelen van met zwaarden zwaaiende conquistadores op paarden. De omgeving met majestueuze meubelen en robuuste gietijzeren lampen doet mij even het heden vergeten. Ik droom weg in een sprookje van 1001 nacht. Het verhaal van Sheherazade over de ontrouwe kalief…
Een rommelende maag brengt mij weer terug bij de dag van vandaag. Hongerig en nog nadromend ga ik op weg naar het restaurant. Via een enorme gang met dikke stenen muren kom ik in de eetzaal terecht. Dit was vroeger de ridderzaal. Behalve het uitzicht zijn ook de gerechten een plaatje. En zeer smaakvol. Ik geniet van een gerecht van gegrilde groenten en een carpaccio van inktvis die ruim besprenkeld is met plaatselijke olijfolie.
Voor mijn siësta trek ik me terug op mijn kamer. Maar voordat ik mij neervlij op het hemelbed geniet ik vanaf het balkon nog even van het prachtige uitzicht over de bergen met hun dieprode aardetinten en olijfgroene bomen. In de verte zie ik een enorme stofwolk die snel dichterbij komt. Zou dat de kalief zijn? Moet ik de schildwachten waarschuwen? Of is het prins Abd al-Rahman op zijn paard en komt hij mij ontvoeren? Ik ga op in mijn rol als jonkvrouw, ga liggen tussen de zachte satijnen kussens en droom mijn persoonlijke romance in harmonie met de omgeving.
Wat een uitzicht, prachtig!