Castrillo de los Polvazares is een dorpje in de Maragateria streek in Castilla y Leon. Het heeft geplaveide straatjes en stenen herenhuizen met houten poorten waar de kleur groen de boventoon voert. Het is een plaatsje om op je gemak te bezoeken. Als je door de smalle straatjes slentert lijkt het wel of de tijd even stilstaat.

In 1980 werd het uitgeroepen tot historisch artistiek gebied en in 2020 werd het toegevoegd aan de lijst van mooiste dorpen van Spanje.

Besteed je graag aandacht aan de details van gebouwen?

In Castrillo de los Polvazares heb je veel om naar te kijken. Van de schilden op de gevels die zijn verkregen door gunsten te verlenen aan het Hof, windwijzers die de windrichting aangeven, stenen in de hoeken van de huizen om te voorkomen dat de wielen van de auto’s ze beschadigen tot zelfs kruiken op de daken.

Al deze details hebben een aparte verklaring. In de regio was bijvoorbeeld een van de gebruiken, dat aan het einde van de bouw van een huis, de eigenaar water over het dak goot om het te zegenen. De kruik of kan die ze daarvoor gebruikten, werd op het dak geplaatst als teken dat het huis was beschermd.

Waar ligt Castrillo de Polvozares?

Het plaatsje ligt in de provincie Léon, 7 km van Astorga en minder dan 60 km van León en Ponferrada en behoort tot de regio Maragatería.

Er zijn verschillende theorieën over de oorsprong van naam van de bewoners van deze regio, de maragatos. Eén daarvan is dat ze zo werden genoemd vanwege hun handel, gezien van de 16e tot de 19e eeuw de hoofdactiviteit die van handel en muilezeldrijver was. De maragato muilezeldrijvers reisden met hun karren naar Galicië, waar ze koopwaar inladen zoals verse vis, wijn en gezouten vis, om te vervoeren naar Madrid. Vandaar de naam, van de zee (mar) tot de katten (a gatos, naam waar de inwoners van Madrid bekend om staan).

De muilezeldrijvers hadden macht en invloed. Ze stonden bekend om hun eerlijkheid en betrouwbaarheid en verdedigden de lading zelfs met hun eigen leven. De maragata activiteit eindigde met de komst van de spoorlijn naar Astorga, wat een verandering in het goederenvervoer betekende.

Castrillo de Polvozares ligt aan de Camino de Santiago: ​​de Franse route én een van de varianten van de Vía de la Plata loopt er ook doorheen.

Parkeren

De toegang tot de stad met de auto is alleen voor de bewoners. Bij de ingang van het dorp is er gratis parkeergelegenheid.

Wat kun je bekijken

Er is geen duidelijke route om het plaatsje te zien, het is het beste om rond te lopen via de twee geplaveide hoofdstraten en te genieten van de details van de maragata- architectuur.

De maragata- huizen zijn gebouwd met roodachtige steen en de ingang is meestal een grote poort. Deze poorten waren groot zodat de auto op de centrale binnenplaats kon worden gestald. In het benedendeel waren er de stallen, de keuken en de eetkamer, en in het bovenste deel de slaapkamers. De muren van de huizen zijn robuust om tegen de kou te beschermen. Hoe rijker de muilezeldrijver, hoe groter hij zijn huis bouwde.

De Bibliotheek

In een van de huizen met de typische Maragata-architectuur bevindt zich een bibliotheek. In Castrillo de los Polvazares wordt sinds enkele jaren een bijeenkomst in deze bibliotheek met bekende schrijvers gehouden.

El Cocido Maragato

Het typische gerecht van de maragatería is stoofpot. Het is een zeer stevig gerecht dat de muilezeldrijvers de hele dag aten en ik verzeker je dat als je het eet, je die dag geen avondeten nodig hebt…

De Cocido Maragato bestaat uit zeven soorten vlees, kleine kikkererwten, kool, aardappels en soep. Bovendien is de volgorde waarin het wordt gegeten niet gebruikelijk, namelijk andersom; je eet het vlees als eerst en de soep als laatste. In het dorp vind je een tiental restaurants die allemaal hetzelfde gerecht aanbieden. Ik at in restaurante Coscolo en daar begonnen we met een bord met frisse sla.

Vervolgens werd er een enorme pot in de vorm van een varken op tafel gezet waar je alle soorten vlees uit kon prikken. Een schaal met kikkererwten en kool werd ernaast gezet. Je kunt het vlees apart eten of mengen met de erwten en groenten. Pas als laatste komt er een terrine met de bouillon van dit alles op tafel waarvan je kunt opscheppen zoveel je wilt. Of beter gezegd zoveel je nog kan …

Als toetje is er natillas met een stukje biscuit samen met koffie en een plaatselijke likeur zoals orujo.

Er zijn verschillende restaurants in Castrillo de los Polvazares waar je dit typische gerecht kunt proeven. Wel is het belangrijk dat om van tevoren te reserveren, want in de weekenden of op feestdagen in de winter zitten ze meestal vol. De prijzen van het Cocido Maragato-menu variëren van 22-25 euro per persoon.