Het dorp Castellar de la Frontera ligt in de provincie Cádiz. Het is onderdeel van het achterland van el Campo de Gibraltar en grenst aan de gemeenten San Roque, Jimena de la Frontera, Los Barrios en Alcala de los Gazules, in het natuurpark Los Alcornocales. De uitgestrekte gemeente is opgesplitst in drie centra; Castellar Viejo, Castellar Nuevo en Almoraima.

Dit historische vestingdorp staat bekend om zijn kasteel, het woord ‘Castellar’ betekent letterlijk ‘ plaats van het kasteel’. Castellar de la Frontera Vieja ligt hoog op een heuveltop en heeft een indrukwekkend zicht over de provincies Cadiz en Malaga. Ooit was het een waar kunstenaarsdorp met een bijzondere aantrekkingskracht. Als je wandelt door de smalle kronkelige straatjes, die uit de islamitische periode stammen,  voelt het net of je even door de geschiedenis wandelt.

De schoonheid van deze Andalusische straatjes, samen met het panoramische uitzicht op de omgeving, maken het kasteel zeer de moeite waard om te bezoeken. Landbouw is de belangrijkste economische activiteit van de gemeente, maar een groot deel van de bevolking houdt zich bezig met het landelijk en cultureel toerisme.

Castellar is al bewoond sinds de oudheid. Dit is bekend omdat er grotschilderingen uit het Paleolithicum en Neolithicum in grotten zijn gevonden. Door de strategische ligging was het de ideale locatie om de Christelijke invallen op het Moorse koninkrijk tegen te houden. Frontera betekent grens en deze grens situatie, een gevaarlijke plaats voor doorvoer, was een haard van onrustige en onzekere levensomstandigheden gedurende de Middeleeuwen. Het natuurgebied Los Alcornocales was lange tijd het grensgebied van het  Koninkrijk Granada, het laatste bolwerk van de Moren voordat ze het in 1492 definitief moesten afleggen tegen de Christelijke legers. Vanaf het kasteel heb je een geweldig uitzicht over de omringende bergen en dalen. In de Moors tijd was het een uitkijkpost van onschatbare waarde.

Wat het natuurpark Los Alcornocales zo bijzonder maakt, is de groene en natuurlijke uitstraling van het gebied. Dat heeft het te danken aan de invloed van de Atlantische Oceaan waarvan het zoute water op 60 km afstand op het strand klotst. Vochtige lucht aldaar stijgt op, vormt wolken, wordt het binnenland ingeblazen en loost zijn natte vracht bij de eerste bergen die het tegenkomt; die van het Parque Natural de los Alcornocales.
Zelfs in de zomer hangt in de ochtenden vaak misten. Maar de de temperaturen zijn aangenaam. Bomen die in deze omstandigheden fantastisch groeien zijn kurkeiken, in het Spaans; Alcornocales. Alcor betekent dan ook kurk en Alcornocal staat voor kurkbos; een betere naam hadden ze niet kunnen bedenken.

Castellar de la Frontera heeft een wat bijzondere geschiedenis. Allereerst was het oude dorp binnen de kasteelmuren bevolkt. Maar rond 1970 vertrekken de bewoners naar het nieuwe Castellar, buiten de kasteelmuren, waar betere voorzieningen zijn. Van de 1000 inwiners in het oude Castellar bleef er op een gegeven moment nog maar één gezin over. Nadat de inwoners van Castellar Viejo waren verhuisd naar Castellar Nuevo, onstond er in de oude stad een hippiekolonie. Aangetrokken door het unieke karakter van het middeleeuwse fort vonden Duitse, Nederlandse en Engelse alternatievelingen daar inspiratie voor kunstwerken. Castellar Viejo was een tijd lang een kunstenaarsdorp.

Tegenwoordig leven de bewoners nog steeds een beetje van het verkopen van kunst of ze verhuren hun woning. Je kunt hier dus logeren binnen de muren van het Middeleeuwse kasteel. Het kasteel zelf is in gebruik als kleinschalig hotel en heeft het historische karakter behouden. Nadat er veel werk is besteedt aan het herstel van de verlaten stad, is het nu toegankelijk voor bezoekers en bevinden er zich een paar winkeltjes, bars en restaurantjes. Het kasteel is zeker de moeite van een bezoek waard.

Naast het nieuwe en oude Castellar is er nog een derde gebied, het landgoed Almoraima. Op dit domein gaf in 1526 de graaf van Castellar opdracht om een kerkje te bouwen. Jaren later, in 1603, wordt er aan de kapel een nonnenklooster gebouwd.

Het landgoed is altijd in handen geweest van graven en hertogen, o.a van de bekende Spaanse familie Medinaceli. Vandaag de dag is de enorme finca met het klooster een hotel. Een schitterende plek waar je volledig tot rust kunt komen en waar je ook uitstekend kunt eten of wat kunt drinken op de patio of kunt wandelen. De mooie kapel is geopend en kun je bezoeken. Almoraima is een dan ook een geliefde lokatie voor bruiloften.

De bijzondere ligging van de drie gebieden binnen de gemeente Castellar de la Frontera, de verhalen, en de historische rijkdom en mengeling van culturen, zorgen ervoor dat je in Castellar gemakkelijk een hele dag kunt doorbrengen.

(Met dank aan: A Una Hora De Cadiz y Guadalinfo)