Zamora, middelpunt van Romaanse kunst en oude routes

Zamora wordt zonder te overdrijven ´het levende museum van de Romaanse kunst´ genoemd, vanwege de schitterende architectuur die de 12e eeuw op zijn vele opmerkelijke kerken en monumenten heeft achtergelaten. Het is strategisch gelegen op een heuvel aan de rivier de Duero. Deze overzichtelijke stad kun je gemakkelijk in één dag bezoeken om van daaruit andere gebieden in Castilla y Leon te ontdekken.

Het ligt bovendien aan de Ruta Via de la Plata (Zilverroute) en ook op het pad naar Santiago de Compostella. Het heeft een geweldige historische rijkdom, en vergeet ook niet om lekker uit eten te gaan en van de plaatselijke gerechten te proeven. Het fijne is, dat het een vrij rustige stad is, die nog steeds haar lokale en gezellige tintje niet heeft verloren.

Plaza Mayor

De Plaza Mayor, ligt in het centrum van de stad. Op dit plein zijn verschillende monumenten te zien, dus je moet hier echt even stoppen. Het oude stadhuis is een gebouw in platereske stijl. Voor dit gebouw staat het nieuwe gemeentehuis. Op het plein kun je ook de kerk van San Juan bezoeken, waarin het prachtige roosvenster en de romaanse stijl direct opvallen. In feite kunnen je deze plek gebruiken om de romaanse route door de stad te starten.

Kerken in Zamora

Als we iets kunnen zien in de stad Zamora, zijn het oude en goed bewaarde kerken. We hebben de kerk van Santa María la Nueva, met zijn oude doopvont. De kerk van La Magdalena dateert ook uit de twaalfde eeuw, vandaar het belang van de romaanse kunst in dit gebied. Dit is een van de belangrijkste kerken in de stad. Hier vlakbij staat de kerk van San Ildefonso, met een neoklassieke gevel.

Troncoso uitzichtspunt

Als je naar de Plaza de Arias Gonzalo gaat, kun je genieten van het geweldige uitzicht dat wordt aangeboden bij het uitzichtpunt Troncoso, over de rivier de Duero. Vanaf het uitkijkpunt kun je geweldige foto’s maken van de romaanse brug over de rivier. Het is de ideale plek om even te stoppen en even uit te rusten tijdens je bezoek.

Bovendien ligt in de buurt van dit gebied het huis van Arias Gonzalo, dat bekend staat als de Casa del Cid omdat er wordt gezegd dat dit de plek was waar de Cid Campeador opgroeide.

Zamora kathedraal

De kathedraal van Zamora is natuurlijk ook in romantische stijl. Met de tijd zijn er enkele andere details van verschillende stijlen zijn toegevoegd. Waaronder een merkwaardige koepel van Arabische invloed die niets te maken heeft met typische kathedralen, en minder met romaanse. Daarom is het een gemakkelijk te onderscheiden kathedraal. De Puerta del Obispo is de enige romaanse deur die vandaag bewaard is gebleven, dus het is ook van grote waarde. Je kunt het interieur bezoeken, waar zich het 12e-eeuwse klooster bevindt.

Het heeft een museum en verschillende kapellen. Op de eerste verdieping bevinden zich zalen met enorme wandkleden die in Vlaanderen gemaakt zijn rond 1500. Ze zijn schitterend van kleur en maken door hun afmeting enorme indruk.

Zamora kasteel

Er is helaas niet heel veel overgebleven van het Castillo de Zamora. Het ligt naast de kathedraal, en is te bezoeken. Je kunt een deel van de gracht en de oude muur zien, evenals enkele herstelde torens. Het paradeplein is te zien, hoewel het in puin ligt. Dit is een kasteel dat eerder als verdedigingsfort geldt. Onderdeel van het kasteel is het Baltasar Lobo Museum, gewijd aan deze lokale beeldhouwer.

Las Aceñas de Olivares

Deze bijzondere gebouwtjes zijn oude steenmolens gelegen in de rivier. Blijkbaar werkten ze eeuwen geleden maar raakten in onbruik en werden verlaten, totdat werd besloten ze te herstellen vanwege hun historische waarde en toeristische belang. Deze molens huisvesten tegenwoordig een bezoekerscentrum waar je wat meer te weten kunt komen over hun werking en ze ook van binnen kunt zien.

Paleis van de Momos

El Palacio de los Momos is een renaissancegebouw waarvan de vijftiende-eeuwse gevel bewaard is gebleven. Je kunt veel details van de Renaissance-gotische stijl zien. Momenteel is daar het Provinciaal Gerechtshof gevestigd en daarom staat het bekend als het Paleis van Justitie, hoewel er lang geleden een project was om er een luxe hotel van te maken. Let eens op de details van de ramen, waar dieren in steen zijn uitgehouwen.

Wat ga je eten in Zamora?

De Zamoranen houden van stevig eten. Typische gerechten zijn de Arroz a la Zamorana, een rijstschotel met vlees en orgaanvlees. El Cocido Zamorano, een stoofschotel met bonen of kikkererwten, Sopa de Ajo, knoflooksoep en Bacalao Zamorano, een stokvisgerecht dat specifiek tijdens de Semana Santa, de paasweek, wordt bereid.

Uiteraard moet de kaas uit Zamora proeven. En als het even kan ook kopen om mee naar huis te nemen. De schapenkazen van Zamora, hebben minimaal 100 dagen gerijpt en zijn bekend in heel Spanje. Ze hebben een pittige romige smaak. Ik ben er dol op!

Wat raad ik je aan om te doen vanuit Zamora?

  • De omgeving van Zamora verkennen en richting het schitterende plaatsje Fermoselle rijden, langs tal van meren.
  • Naar het noorden rijden naar het Middeleeuwse plaatsje Sanabria en niet ver daar vandaan wolven spotten in de bossen.
  • De wijnroute volgen van de Vinos de Zamora, die loopt door de hele provincie tot aan Salamanca
  • Vanuit Zamora de Santiagoroute lopen, dat is nog 353 km
  • Ten noorden van Zamora de prachtige stad Leon bezoeken.
  • Een bezoek brengen aan kaasfabriek Chillon, een familiebedrijfje van 3 generaties met een museum waar je kunt proeven of een workshop kaas maken kunt volgen.

Bodega Menade, een Rueda ecowijngaard en experts op het gebied van biodiversiteit.

Het plaatsje Rueda, in de provincie Valladolid, kent enorm veel bodega´s. Ik heb er al heel wat bezocht en verschillende Ruedawijnen van de Verdejodruif geproefd. Dit keer ga ik, op aanraden,  op zoek naar Bodegas Menade. Hun wijnvelden liggen aan de rand van het stadje en als ik over een landweggetje aan kom rijden, zie ik het moderne gebouw met verticale begroeiing tussen de wijnranken opdoemen.

Ik heb een afspraak met Ivan, maar hij is nog bezig met een wijnproeverij die iets uitloopt. Gastvrij zet hij een koel glas Rueda en een tapa met heerlijke kaas voor me neer op het terras met uitzicht over het landgoed.

Een half uurtje later komt hij bij me zitten en begint Ivan, zoon van Spaans ouders uit de streek en opgegroeid in Belgie, te vertellen. Ivan spreekt een aardig woordje Nederlands, maar al snel gaan we weer over op het Spaans. Hij vertelt dat hij verantwoordelijk is voor de marketing en wijnproeverijen en al tientallen jaren in het wijnvak zit. Voorstander van ecologisch en duurzaam verbouwen en met passie voor zijn werk wijdt hij uit hij over het familiebedrijf waar hij zich deel van de familie voelt.

Bodegas Menade werd opgericht in 2005. Maar de nog jonge Alejandra, Marco en Richard zijn al de zesde generatie van een familie die zich toelegt op wijn.

De echte geschiedenis van de familie begon in 1820, toen de voorouders de wijngaard verbouwden op verschillende locaties die nu verbonden zijn aan de D.O. Rueda. De rijping van de wijnen vond plaats in wat tegenwoordig ‘Menade by Secala’ wordt genoemd, een ondergrondse kelder die aan het begin van de 19e eeuw in de rots is uitgegraven.

In die tijd waren er in het dorp La Seca tal van bodega´s, die bij het verstrijken van de tijd zijn ingestort en onmogelijk waren om te behouden.

‘Menade by Secala’ heeft haar oude architectuur behouden, het is een perfecte plek voor de vaten en flessen om in vrede te rusten omdat er het hele jaar door een homogene temperatuur en vochtigheid heerst.

Elk van de generaties van de familie begon hun wijnen te maken in deze oude winery en elk van hen had een baanbrekende visie op het gebied van kwaliteitswijnen. Maar aan het begin van de jaren 2000 besloten de twee broers en zus Sanz om hun eigen project te starten: Alejandra in export en communicatie, Marco in wijnbouw en Richard in oenologie. En alles gebaseerd op respect voor de natuur en een terug naar traditie.

Ivan neemt even pauze. Hij staat op en schenkt ons nog een glas in. Dan loopt hij naar de keuken en komt terug met een bord heerlijk verse lomo. Zo mals heb ik het geloof ik nog nooit gegeten. Dan gaat Ivan verder.

´De sleutel is om traditie en technologie te combineren. Een alliantie met de omgeving en profiteren van de hulpbronnen die het biedt. Bij Menade vervangen we chemische behandelingen door andere natuurlijke technieken, zoals planteninfusies van brandnetels en kaneel of wei, die meer respect hebben voor de bodem, de wijnstok en de gisting.´

De insecten die de Menade-wijngaard bevolken, zijn verre van vijanden, ze zijn trouwe bondgenoten in het voorkomen van plagen. Ze worden eerst gelokt met aromatische extracten om als roofdier te fungeren en rusten daarna uit in hun hotel en bestuivingstuinen vol aromatische planten waar insecten en reptielen in harmonie leven.Het ecosysteem van de boerderijen wordt aangevuld met een reeks verrijdbare struiken en bomen om de biodiversiteit in de wijngaard te verbeteren. Het resultaat is een multi-specifieke tuin die het hele jaar door leeft.

Al deze praktijken hebben invloed op het eindresultaat van de wijnen, want naast goed smaken, zijn ze ook nog eens gezond want de wijnen zijn vrij van allergenen en histamine. ´We zijn niet langer groen, we zijn natuurlijk,´ zegt Ivan vol trots.

WAAR 40 SOORTEN LEVEN

De zogenaamde bestuivingstuin van Bodegas Menade is één grote multi-specifieke tuin met inheemse soorten uit Castilla y León die het hele jaar door in leven is.  Om deze reden zijn vaste planten gebruikt om een ​​groot bloemencircuit te creëren voor alle soorten insecten.

In het grote insectenhotel logeren veertig representatieve soorten van verschillende lagen van het ecosysteem. Ook wordt er veel gewerkt met kruiden zoals lavendel, salie en verschillende soorten rozemarijn. Hoewel de grootste Menade bestuivingstuin dichtbij de winery in Rueda ligt, zijn er ook andere kleine insectenhotels op het landgoed.

De creatie van deze micro-ecosystemen biedt een leefgebied voor insecten en vogels die roofdieren zijn van andere insecten, die schadelijk zijn voor de trossen. Met andere woorden, de bloemensoorten worden ‘schuilplaatsen’, verbeteren de ecologische rijkdom en zorgen voor een evenwicht tussen flora en fauna.

MENADE BOERDERIJ

´Menade bruist van leven, we willen graag teruggeven aan onze omgeving wat de mens er ooit van nam.´ Bodega Menade staat voor Biodiversiteit. Elke ochtend wordt het team begroet door een paar Zamoran-ezels, genaamd Zamo en Rana. Twee prachtige ezels met lang haar, die veel plezier geven en helpen het kleine ecosysteem dat ze creëren nog meer levend te houden, ze trekken insecten aan en de wijngaard kan profiteren van hun organische mest.

Na dit mooie verhaal tijdens een wandeling door de wijngaard gaan we naar binnen en zet Ivan glazen klaar voor de proeverij. Ik zet de wijnen die we proeven even op een rij:

Menade Verdejo Organic, Nosso Natural Verdejo 2019, Menade Sauvignon Blanc organic, Menade Sauvignon Blanc dulce organic en Nossa Tempranillo natural. IK heb mijn keuze snel gemaakt en vind de Nosso Verdejo 2019 én de Menade Sauvignon Blanc de lekkerste. Ivan raakt niet uitgepraat. Hij neemt er alle tijd voor, maar na drie uur sta ik eens op. Dan maken we nog een snelle rondleiding door de ondergrondse bodega en rij ik terug naar mijn hotel.

De wijnen zijn online te bestellen via de website van Bodega Menade. Ook kun je online de proeverij reserveren. Slapen doe je in hotel Castilla Termal Olmedo op 20 autominuten van Rueda. Dan kun je na je proeverij heerlijk relaxen in hun balneario en mudejarspa. En tijdens het diner nog eens een andere Ruedawijn proberen.

Los Maragatos, de handelaars en ezeldrijvers van Castrillo de los Polvazares

Castrillo de los Polvazares is een dorpje in de Maragateria streek in Castilla y Leon. Het heeft geplaveide straatjes en stenen herenhuizen met houten poorten waar de kleur groen de boventoon voert. Het is een plaatsje om op je gemak te bezoeken. Als je door de smalle straatjes slentert lijkt het wel of de tijd even stilstaat.

In 1980 werd het uitgeroepen tot historisch artistiek gebied en in 2020 werd het toegevoegd aan de lijst van mooiste dorpen van Spanje.

Besteed je graag aandacht aan de details van gebouwen?

In Castrillo de los Polvazares heb je veel om naar te kijken. Van de schilden op de gevels die zijn verkregen door gunsten te verlenen aan het Hof, windwijzers die de windrichting aangeven, stenen in de hoeken van de huizen om te voorkomen dat de wielen van de auto’s ze beschadigen tot zelfs kruiken op de daken.

Al deze details hebben een aparte verklaring. In de regio was bijvoorbeeld een van de gebruiken, dat aan het einde van de bouw van een huis, de eigenaar water over het dak goot om het te zegenen. De kruik of kan die ze daarvoor gebruikten, werd op het dak geplaatst als teken dat het huis was beschermd.

Waar ligt Castrillo de Polvozares?

Het plaatsje ligt in de provincie Léon, 7 km van Astorga en minder dan 60 km van León en Ponferrada en behoort tot de regio Maragatería.

Er zijn verschillende theorieën over de oorsprong van naam van de bewoners van deze regio, de maragatos. Eén daarvan is dat ze zo werden genoemd vanwege hun handel, gezien van de 16e tot de 19e eeuw de hoofdactiviteit die van handel en muilezeldrijver was. De maragato muilezeldrijvers reisden met hun karren naar Galicië, waar ze koopwaar inladen zoals verse vis, wijn en gezouten vis, om te vervoeren naar Madrid. Vandaar de naam, van de zee (mar) tot de katten (a gatos, naam waar de inwoners van Madrid bekend om staan).

De muilezeldrijvers hadden macht en invloed. Ze stonden bekend om hun eerlijkheid en betrouwbaarheid en verdedigden de lading zelfs met hun eigen leven. De maragata activiteit eindigde met de komst van de spoorlijn naar Astorga, wat een verandering in het goederenvervoer betekende.

Castrillo de Polvozares ligt aan de Camino de Santiago: ​​de Franse route én een van de varianten van de Vía de la Plata loopt er ook doorheen.

Parkeren

De toegang tot de stad met de auto is alleen voor de bewoners. Bij de ingang van het dorp is er gratis parkeergelegenheid.

Wat kun je bekijken

Er is geen duidelijke route om het plaatsje te zien, het is het beste om rond te lopen via de twee geplaveide hoofdstraten en te genieten van de details van de maragata- architectuur.

De maragata- huizen zijn gebouwd met roodachtige steen en de ingang is meestal een grote poort. Deze poorten waren groot zodat de auto op de centrale binnenplaats kon worden gestald. In het benedendeel waren er de stallen, de keuken en de eetkamer, en in het bovenste deel de slaapkamers. De muren van de huizen zijn robuust om tegen de kou te beschermen. Hoe rijker de muilezeldrijver, hoe groter hij zijn huis bouwde.

De Bibliotheek

In een van de huizen met de typische Maragata-architectuur bevindt zich een bibliotheek. In Castrillo de los Polvazares wordt sinds enkele jaren een bijeenkomst in deze bibliotheek met bekende schrijvers gehouden.

El Cocido Maragato

Het typische gerecht van de maragatería is stoofpot. Het is een zeer stevig gerecht dat de muilezeldrijvers de hele dag aten en ik verzeker je dat als je het eet, je die dag geen avondeten nodig hebt…

De Cocido Maragato bestaat uit zeven soorten vlees, kleine kikkererwten, kool, aardappels en soep. Bovendien is de volgorde waarin het wordt gegeten niet gebruikelijk, namelijk andersom; je eet het vlees als eerst en de soep als laatste. In het dorp vind je een tiental restaurants die allemaal hetzelfde gerecht aanbieden. Ik at in restaurante Coscolo en daar begonnen we met een bord met frisse sla.

Vervolgens werd er een enorme pot in de vorm van een varken op tafel gezet waar je alle soorten vlees uit kon prikken. Een schaal met kikkererwten en kool werd ernaast gezet. Je kunt het vlees apart eten of mengen met de erwten en groenten. Pas als laatste komt er een terrine met de bouillon van dit alles op tafel waarvan je kunt opscheppen zoveel je wilt. Of beter gezegd zoveel je nog kan …

Als toetje is er natillas met een stukje biscuit samen met koffie en een plaatselijke likeur zoals orujo.

Er zijn verschillende restaurants in Castrillo de los Polvazares waar je dit typische gerecht kunt proeven. Wel is het belangrijk dat om van tevoren te reserveren, want in de weekenden of op feestdagen in de winter zitten ze meestal vol. De prijzen van het Cocido Maragato-menu variëren van 22-25 euro per persoon.

Stoere karakters, krachtige maaltijden, koppige wijnen en hoge pieken ; we hebben het over Leon

Als je op zoek bent naar highlights in de prachtige stad Leon in de regio Castilla y Leon, lees dan dit artikel. Voor een kennismaking met deze stoere stad heb je minimaal twee of meer dagen nodig, het is een prachtige plek die architectuur, gastronomie en een unieke energie combineert met geweldige mensen.

Het belangrijkste gebouw van León is de majestueuze kathedraal, een van de mooiste in Spanje, een erfenis van een lang katholiek verleden. Maar het heeft veel meer te bieden: de indrukwekkende  middeleeuwse muren, de Plaza Mayor en zelfs een gebouw van Gaudí in het hart van de stad.

En daar voeg ik nog een diepe gastronomische traditie aan toe. in de vorm van heerlijke tapas, veel vlees en stevige wijnen.

1. De Kathedraal van Leon

De kathedraal is zonder twijfel de belangrijkste bezienswaardigheid in León. Een kolossaal gebouw dat de stad van bovenaf regeert. Het werd in gotische stijl gebouwd in de 13e eeuw op de ruïnes van een vorige tempel en werd sindsdien het spirituele hart van León. De kathedraal lijk veel op de Notre Dame in Frankrijk.

Als er iets is dat opvalt, zijn het de ongelooflijke ramen en roosvensters, bijna 2000 vierkante meter full colour gebrandschilderde ramen van middeleeuwse oorsprong.

2. De Plaza Mayor

Een essentiële plaats in bijna elke Castiliaanse stad is de Plaza Mayor. Die in León is prachtig, klein en gezellig, met een indrukwekkende sfeer bij mooi weer en het terras. De inrichting van het huidige plein dateert uit het einde van de 17e eeuw, toen er een markt was, de belangrijkste van de hele stad. Er vindt nog steeds een openluchtmarkt plaats, op zaterdag en woensdag.

3. Koninklijke Collegiata Kerk van San Isidoro

De collegiata kerk van San Isidoro is een van de best bewaarde romaanse voorstellingen in Europa en een van de boeiende plaatsen om in León te bezoeken. Een complex met 1000 jaar geschiedenis waar de eerste democratische rechtbanken ter wereld waren gevestigd, de Cortes van 1188, met Alfonso IX.

Binnen valt het Pantheon der Koningen op, rustplaats van koningen en bekend als de ´Sixtijnse Kapel van Leon´, vanwege de muurschilderingen op het plafond uit de 16e eeuw. novel is. León niet verlaten zonder even naar binnen te gaan.

4. Casa Botines

De beroemde architect Antonio Gaudí bouwde drie gebouwen buiten Catalonië, waaronder Casa Botines, in het hart van León. Een buitenkant die doet denken aan een middeleeuws kasteel met puntige torens op elke hoek. Bijzonder, waar je ook kijkt. Voor de voorgevel vind je een beeld van Gaudí zelf zittend op een bankje.

5. Klooster en Parador van San Marcos

Het San Marcos-klooster is een van de juwelen van León en de Spaanse Renaissance, gelegen aan de rand van het historische centrum en sinds 1964 in gebruik als Parador de León. Misschien wel het beste hotel in de hele stad, gerenoveerd en heropend in 2021.

Het werd gebouwd om de Casa Mayor van de Orde van Santiago te huisvesten. Ook duiden de schelpen op de voorgevel op de verbinding met de Sint Jacob route naar Santiago. Naast het klooster staat de kerk van San Marcos, uit de laatgotiek, met gratis toegang. Prachtig!

Gastronomie en tapas in León: Barrio Húmedo en Barrio Romantico

Een van de meest typische dingen om te doen in León is genieten van de veelheid aan tapas. Normaal gesproken is bij elk drankje een tapa inbegrepen, waarbij elke bar zijn eigen gespecialiseerde tapa heeft. Bloedworst, cecinas, kroketten of aardappelen met saus zijn enkele van de meest typische Leonese produkten.

De twee beroemdste tapa-buurten bevinden zich in het historische centrum, gescheiden door Calle Ancha, de promenade die loopt van de kathedraal van León naar Gaudí’s Casa Botines.

De Barrio Húmedo is de bekendste, een labyrint van straten die zijn naam ontleent aan de veelheid aan oude tavernes. Het belangrijkste punt van de wijk is de Plaza de San Martín.

Typische specialiteiten van León

Bezoekers die León passeren, kunnen niet vertrekken zonder op zijn minst enkele van de vele heerlijke specialiteiten te proberen die de provincie te bieden heeft. Producten zoals Valdeón-kaas, wildvlees of maragato-stoofpot zijn enkele voorbeelden. Misschien wel de meest bekende en gewilde zijn de worsten, met de cecinas, chorizos of bloedworst, gemaakt met varkensbloed en ui.

Wat je niet mag missen in de provincie Leon!

1.La Maragatería; land van muilezeldrijvers, ambachtslieden en het maragatogerecht

Het bezoek aan deze regio begint met Astorga, de hoofdstad van de Maragatería, die kan bogen op de enige stad waar de twee grote toeristische routes bij uitstek van het schiereiland samenkomen: de Camino de Santiago en de Vía de la Plata. De meest gewilde ansichtkaart is de kathedraal en het bisschoppelijk paleis, beschut door de overblijfselen van de Romeinse muur. Het bisschoppelijk paleis, het werk van Antonio Gaudí, lijkt zo uit een sprookje te komen. Vergeet niet langs te gaan bij het chocolademuseum, en neem de beroemde Astorga chocolade of mantecadas mee in je koffer.

Slechts vijf kilometer vanaf Astorga ligt Castrillo de los Polvazares, het mooiste voorbeeld van landelijke architectuur in de hele regio. Verdwalen in de geplaveide straten bezaaid met roodachtig gekleurde stenen huizen en met groen geverfde deuren en ramen is een heerlijkheid.

Ook heerlijk is het om de beroemde maragato-stoofpot te eten in een van de restaurants in het dorp. Wist je dat er in deze kikkererwtenstoofpot wel tien soorten vlees zitten? De originaliteit van dit gerecht zit hem in de manier waarop het wordt gegeten: de volgorde van de gerechten is omgekeerd, je begint met het vlees, dan de groenten en tenslotte de soep.

2. El Bierzo; land van wijn, tempeliers en romeinen

El Bierzo is een schatkist vol verrassingen. Ook doorkruist door de Camino de Santiago, bevat deze regio prachtige natuurparken, diepe verloren valleien, kastelen, kloosters en vooral een wijn die uitnodigt om te proeven. Natuurlijke juwelen zoals Las Médulas, de grootste open goudmijnen van de romeinen, uitgeroepen tot werelderfgoed door UNESCO, of Los Ancares, een nationaal reservaat met zijn bossen en fauna.

In Ponferrada, de hoofdstad van El Bierzo, wacht het Tempelierskasteel op je. En in Villafranca del Bierzo een straat, Calle del Agua, vol paleizen en landhuizen. Het zogenaamde ´kleine Compostela´ kan bogen op grote religieuze gebouwen zoals de kerken van Santiago en San Francisco en het klooster van San José.

3. De Babia- én Lacianavallei; een oase van rust en wandelparadijs

De vallei van Babia en Laciana is een oase van rust en is echt een plek om jezelf te verliezen. Wandelend tussen bergen, rivieren, lagunes, weilanden en kastelen vindt je onvermijdelijk stilte. Een uniek landschap, gekenmerkt door krachtige kalsteenmassa´s die elkaar zelfvoldaan aankijken en enorme kristalheldere meren. Babia is het land van legendes en met sneeuw bedekte 2000 meter hoge bergtoppen en van valleien met oneindige weiden.

Daarnaast de majestueuze Laciana vallei. Met een mijnbouwhart en een berggeest en bovendie een omgeving van buitengewone ecologische waarde die dit natuurgebied tot een van de meest unieke wandel- en fietsgebieden in het land maakt. Vanuit het hart van de vallei, het stadje Villablino kun je schitterende tochten door de groene omgeving maken. Afgelopen zomer liep er ´s avonds regelmatig een beer in de afgelegen straten! Ook loopt er een Via Verde langs oude mijnwerkersdorpjes, een oude spoorweg die gerestaureerd is tot fiets en wandelpad.

Stoer en vol karakter

Leon staat voor sterke persoonlijkheden, krachtige maaltijden, koppige wijnen, hoge bergen en stoere tempeliers en bedevaarders. Maar ook voor verfijne kunst, een ambachtelijke keuken, vriendelijke dorpen, lieflijke bossen en stille meren. Na diverse trips heb ik deze karaktervolle provincie voor altijd in mijn hart gesloten.

Voor meer informatie in het Engels over deze karaktervolle stad en provincie kun je kijken op de website van Castilla y Leon.

Terugblik op een veelbewogen jaar in Spanje

Als ik terug kijk op mijn professionele activiteiten in 2021, dan zie ik een intensief jaar. De realiteit die van de pers de term ´Het nieuwe normaal´ kreeg, werd de eerste helft van het jaar gekenmerkt door hoop, durven doorzetten, nieuwe samenwerkingsvormen en vervolgens voor de meesten een stayvacation. Ik schreef hier al eerder over in een blog in juni.

Mijn zomervakantie bleef ik dan óók in Spanje. Ik maakte een schitterende tocht van Andalusië door Extremadura en Castilla y Leon naar de kust van Asturias, bezocht plekken die ik al kende, ontdekte nieuwe bodega’s en geweldige restaurants en maakte urenlange wandelingen door natuurgebieden en over onbekende Vias Verdes.

Direct na de zomervakantie werd ik door Turismo Andaluz uitgenodigd voor een persreis in het Aracenagebied in Huelva. Daar knuffelde ik iberico varkentjes, bezocht de hamdrogerijen en proefde de beste Jamon Iberico van Spanje! In het plaatsje Aracena bewonderde ik diep onder de grond de Gruta de las Maravillas en klom met mijn collega’s naar de top van het kasteel.  Ook verbaasde ik me over het bijzondere landschap van de oude mijnen van de Rio tinto, het leek wel of ik me op de maan bevond!

Een paar weken later stond ik op het podium tijdens het eerste Bike Experience Forum in Almeria. Ik was gevraagd door de Junta de Andalucia om te vertellen over het profiel van de Nederlandse fietser en aan te geven wat de Nederlander belangrijk vindt bij het uitkiezen van een fietsvakantie. Na afloop werd er flink genetwerkt met geweldige fietsorganisatie uit heel Spanje. De volgende dag maakten we een fietstocht naar Cabo de Gata.

Gelukkig had ik een e-bike gereserveerd, maar toch vond ik het behoorlijk zwaar om door het ruige landschap en rulle zandduinen te trappen. En kon ik me natuurlijk niet meten met al mijn jongere collega’s, stoere knullen voor wie offroad fietsen een passie is…  Het volgende Bike Experience Forum za loverigens in 2022 in Cadiz gaan plaatsvinden.

Over Cadiz gesproken. Tijdens het eerste weekend van oktober vond de Sail GP, de Formule 1 voor F50 catamarans plaats.  De bemanning van de schepen van Australië, Nieuw Zeeland, Amerika, Japan, Engeland, Frankrijk, Denemarken en Spanje zeilen de hele wereld over. Vanaf de wal kon ik de wedstrijd goed volgen. Ook had ik een telescoop bij me, en de bemanning en actie van zo dichtbij zien gaf me soms het gevoel of ik zelf aan boord was.

Er ontstond grote hilariteit toen de F50 Victoria van Spanje vlak voor de start op de tweede dag omsloeg en werd uitgeschakeld. Nederlandse zeiler in hart en nieren heb ik iedere minuut van het tweedaagse spektakel genoten. De data voor de volgende race, 24 en 25 september 2022, staan al in mijn agenda genoteerd.

In de zomer en in het najaar kwamen er twee edities van het nieuwe magazine Bike Explorer uit en in beiden werden mijn bijdragen gepubliceerd. Het eerste artikel ging over de Vias Verdes van Spanje en het tweede artikel over de Eurovelo route, het prachtige deel van 800 kilometer in Castilla y Leon. Mijn volgende bijdrage beschrijft de Ruta Via de la Plata die helemaal van het zuiden naar het noorden van Spanje loopt en in Nederland bekend is als Zilverroute.

De editie waarin je over deze route kunt lezen komt uit in Februari 2022. Dit wordt overigens een bijzondere uitgave. Er zal een gratis brochure worden bijgestoken over de Vias Verdes in Catalonië. Een opdracht van de afdeling toerisme van Catalonië die ik samen met mijn collega Marjan van Destinationmakers momenteel uitwerk.

Spanje doet zijn uiterste best en dat was vooral te merken doordat het uitnodigingen voor promotiereizen regende. Eind oktober reisde ik af naar Castilla y Leon en bezochten we voornamelijk de stad Leon, haar provincie én de wijngebieden en bodega’s van El Bierzo, Ribera del Duero en Rueda. De promoreizen naar Castilla y Leon hadden bijna twee jaar stilgelegen dus het was heerlijk om collega’s van reisorganisaties, hotels en de Junta weer te ontmoeten en afspraken te maken. Met de gemeente van Salamanca had ik een boeiend gesprek en ontstond de gezamenlijke organisatie van een persreis voor komend jaar.

In oktober was het ook precies een jaar geleden dat mijn vierde roman Pilaar van mijn Leven was uitgekomen. Een dag om even bij stil te staan. Mijn beste verkoopmoment was toen de Nederlandse Bibliotheek in één keer 50 boeken af nam. Zal het verhaal over Maria en haar zoektocht door Spanje en de Dominicaanse Republiek over het Columbus Mysterie ooit een vervolg gaan krijgen?

El Puente de Noviembre bracht ik door In Priego de Cordoba met vrienden en collega’s. Drie weken later bevond ik me opnieuw in deze schitterende barokstad in het hartje van Andalusië. Opnieuw op perstrip en op uitnodiging van de gemeente Priego. Uiteraard werden er heel wat stukjes brood in de Priego olijfolie van aanzienlijk niveau gedoopt, werden er monumenten bezocht én stond er showcooking op het programma.

Direct aansluitend op mijn driedaagse tocht in Priego sloot ik aan bij mijn laatste perstrip van het jaar. Op uitnodiging van Turismo Andaluz verkende ik het oostelijk binnenland van Granada, ook wel El Poniente de Granada genoemd. Ik liet me onderdompelen in het heilzame wáter van het Balneario de Alhama, proefde kaviaar uit Riofrio,en beklom de kastelen van Riogordo en Moclin, de laatste verdedigingsburchten van het Al Andaluz. Tijdens een reis met bloggers en influencers leer ik altijd weer nieuwe technieken op het gebied van social media.

En toen was het december. Uitrusten van al dat reizen zul je denken. Maar het tegendeel was waar, want over al deze reizen moet natuurlijk ook geschreven worden.

Bovendien ontstond er een leuke samenwerking met collega Rob van Flextravel om al zijn voormalige Spanjereizen te updaten zodat ze weer online kunnen. Het leuke is dat ik er veel van mijn ervaringen en aanbevelingen in kan verwerken. De Spanjereizen zullen begin 2022 te reserveren zijn. Ook krijg ik redelijk wat vraag van Nederlandse agenten gespecialiseerd op wandel en fiets vakanties.

Ik heb het gevoel dat er in het nieuwe jaar een mooi vernieuwd aanbod op de markt komt. Een prachtige reden dus om een reis in of door Spanje te plannen in het nieuwe jaar!

Nog een week, dan luiden we 2022 in. We leven in een periode dat het lastig is om op lange termijn plannen te maken. Toch heb ik er alle vertrouwen in dat we in 2022 met nieuwe vrijheid weer meer kunnen gaan reizen. Dromen kan natuurlijk altijd!

Hierbij wens ik al mijn lezers, volgers, collega’s en vrienden een Feliz Navidad. Droom deze dagen over een reis door Spanje. Blijf vooral gezond en zorg dat in het nieuwe jaar je dromen realiteit zullen worden …

Over kaas, wijn en vallende sterren tussen Zamora en Valladolid.

Zamora ligt in het noordwesten van Spanje vlakbij de Portugese grens, aan de rivier de Duero en is het middelpunt van de Via Ruta de Plata.

Zij wordt wel de stad van de romaanse bouwkunst genoemd vanwege de vele bouwwerken uit de romaanse periode en de archeologische overblijfselen uit de tijd van de Romeinse overheersing. Je vindt er maar liefst 24 kerken, een kathedraal, een kasteel, twee paleizen, oude stadsmuren, authentieke huizen en een romaanse brug, daterend uit de tiende tot de dertiende eeuw. Daarmee is Zamora de stad met het hoogste aantal romaanse bouwkunst van Europa.

Zamora is ontstaan aan de noordoever van de rivier de Duero, een van de langste rivieren van het Iberisch schiereiland met 897 kilometer. De rivier stroomt in Spanje door een droog gebied en voert veel water af uit het noordelijk gelegen Cantabrisch gebergte. De bekendste en oudste oeververbinding is de Puente de Piedra, ook wel de Puente Nuevo (nieuwe brug) genoemd, die dateert uit de dertiende eeuw en al honderden jaren onderdeel is van de Via de la Plata, de oude Romeinse handelsroute van Sevilla naar Asturias, waar deze weg in Astorga aansluit op de Camino de Santiago.

Er zijn resten gevonden van een veel oudere brug die nog intact was toen de nieuwe brug werd gebouwd, maar het is ook mogelijk dat deze oude brug in de tiende eeuw opzettelijk is vernietigd door de Asturianen om zich de Moren makkelijker van het lijf te houden en Zamora het dus driehonderd jaar zonder vaste oeververbinding heeft moeten stellen.

Voor Zamora moet je minimaal een dag uittrekken en natuurlijk de tijd nemen om op een terrasje te genieten van een kaasplankje met kaas uit de streek, queso zamoreño, waar Zamora ook bekend om staat. Kaaskop als ik ben, wil ik daar wel meer over weten en daarom ga ik iets buiten de stad op bezoek bij Teodolindo en zijn zonen die generatie na generatie een kleinschalig kaasfabriekje in stand houden en een museum hebben ingericht.

In het museum Chillon legt Pablo, de zoon van Teodolindo, uit hoe zijn overgrootvader ooit begonnen is met de kaasproductie van schapenmelk. Aan de hand van oude gebruiksvoorwerpen, foto’s en wat korte video’s krijg je een goede indruk hoe de ontwikkeling in de loop der jaren is ontstaan. Het fabriekje zorgt inmiddels voor rond de duizend kazen per dag die allemaal met de hand worden ingesmeerd met olijfolie en vervolgens een rijpingsproces doorstaan of worden bestrooid met gerookte paprikapoeder, kruiden of as.

Na het bezoek aan het museum wacht ons een kaasproeverij. Vergezeld met een lekker glas rode Toro wijn. Ik ben gek op kaas en ga dan ook de deur uit met een heerlijk assortiment in mijn tas om later thuis nog eens lekker na te genieten.

Het glas Toro smaakt zo lekker dat ik besluit het stadje, waar de wijn naar genoemd is, op enkele kilometers van Zamora nog eens te bezoeken. Eigenlijk bestaat het enkel uit twee lange straten met bodega’s met mijn favoriete Toro D.O. die uitkomen op de prachtige Colegiata die je kunt bezoeken.

Eenmaal de smaak te pakken besluiten we door te rijden naar de Rueda streek. Deze witte wijn is mijn favoriet tijdens de zomer. Ik heb al heel lang een uitnodiging staan om een bodega te bezoeken die midden in het centrum van Tordesillas ligt en waar de jonge Helena en Reyes met hun vader Quintin de scepter zwaaien; bodega Muelas.

Overigens is Tordesillas in de geschiedenisboeken wereldbekend om een verdrag dat daar lang geleden gesloten is. Het verdrag van Tordesillas dat in 1494 tot stand kwam. Via dit verdrag verdeelde paus Alexander de zesde, in opdracht van de Spaanse koning, de overzeese wereld tussen Spanje en Portugal.

Wat ik niet verwacht bij mijn bezoek aan de bodega die midden in de stad ligt, dat deze ondergronds is en dat de verschillende zalen verbonden zijn door onderaardse gangen. Het heeft iets mystieks; brandende kaarsen, de geur van aarde en overal gestapelde flessen die schitteren in het flakkerende kaarslicht.

Als we via een eeuwenoude trap weer boven komen, schenkt vinoloog Helena vier glaasjes wijn in. Wat is het moeilijk kiezen! De wijnen die we proeven, zijn allemaal even heerlijk en ik wil natuurlijk wel een aantal flessen mee naar huis nemen.

Ondertussen laat Reyes weten dat ze ook zilversmid is. Ze maakt sierraden die gerelateerd zijn aan wijn en druiven. Als de laden van een klein houten ladekastje opengaan, smelt ik… Kan ik de ring met vijf druiven van esmeralda steen weerstaan?

Niet ver van Tordesillas ligt midden tussen de lavendelvelden sterrenwacht Cielo y Tiedra , aan de rand van het plaatsje Tiedra. Ook daar ben ik ooit uitgenodigd, dus nu ik toch in de buurt ben, wil ik er graag een kijkje nemen om de beloofde sterren te kunnen aanraken. Het is een superstrak gebouw midden in de paarse velden dat gebruikt wordt voor astronomisch onderzoek.

We worden ontvangen door directeur Sergio die ons meeneemt naar het planetarium. Een bevlogen astrofysicus vertelt ons dat we geluk hebben, want vanavond staat de planeet Jupiter in rechte lijn met Saturnus en deze bijzondere gebeurtenis gaan we, zodra het donker is, beleven.

De avond valt en de lavendelvelden geuren. Als de zon ondergaat, nemen we plaats in de tuin voor een tapas diner met streekproducten die vergezeld worden door goddelijke Toro en Rueda wijnen. Langzaam wordt het donker en verschijnen de eerste sterren boven ons.

Dat is het moment aangebroken. Astronoom David neemt ons mee naar een open ruimte waar een enorme telescoop staat opgesteld. Via zijn telefoon laat hij de telescoop van richting veranderen en op de maan instellen. Ik observeer de maan en ook de kraters zie ik heel duidelijk. Even later is Saturnus aan de beurt waarvan ik duidelijk de ringen kan zien en dan het hoogtepunt; de observatie van Jupiter. Als je stilstaat bij het enorme Universum, wat voel je je dan opeens nietig…

Het is bijna middernacht en het bezoek wordt afgesloten op een plek in de open lucht met een soort stenen bedden. Daar turen we het heelal af en zien we twee keer een vallende ster, het is immers een week na de Perseïden en dan vallen er best nog wat te zien.

Het is ruim over middernacht. Over een donker landweggetje rijden we terug naar het hotel. Stil en onder de indruk. Bewust van onze nietigheid en in brede beroering over de fascinerende dag in een schitterend gebied. Waar heden en verleden samenkomen en de toekomst zelfs met een telescoop niet te voorspellen is.

Praktische informatie

Zamora ligt op 45 autominuten vanaf Salamanca en is een kleine drie uur rijden vanaf Madrid.

Ik raad je aan om een hele dag uit te trekken voor je bezoek aan de stad Zamora en een andere dag het bezoek aan kaasfabriek Chillon, Bodega Muelas én de sterrenwacht in Tiedra met elkaar te combineren.

In de Spaanse zevende hemel

Spanje is één van de beste plaatsen in Europa om de sterrenhemel te bewonderen.

Observeer de sterren eens vanaf uitkijkpunten of observatorio in adembenemende natuurgebieden. In het Nationaal Park Monfragüe in Extremadura bijvoorbeeld kun je naar de sterren kijken terwijl je op je eigen tempo tussen de steeneiken wandelt.

In de diverse observatoria leer je alles over de geheimen van de hemel op de schitterendste plekken in Spanje.

Zelf heb ik via telescopen het Universum mogen bekijken op de volgende plaatsen:

La Palma, Canarische eilanden

Het eiland La Palma is een van de beste locaties ter wereld om sterren te kijken. Omdat er bijna geen lichtvervuiling is en vanwege de klimaat- en weersomstandigheden werd het eiland het allereerste sterrenreservaat van Spanje.

De titel sterrenreservaat wordt toegekend aan beschermde gebieden waar een heldere hemel onderdeel is van het natuurlijke erfgoed. Het observatorium Roque de los Muchachos zorgt voor een bijzondere ervaring. Wanneer de avond valt, ontstaat er een wolkenveld boven het eiland. De bergtoppen steken er dan bovenuit wat je het gevoel geef dat je in de wolken bent.

Calar Alto, Almeria

In het natuurgebied Sierra de Filabres ligt het observatorium Calar Alto. De Spaans-Duitse Sterrenwacht, genesteld onder een bevoorrechte hemel, ligt op een hoogvlakte van 2168 m boven de zeespiegel en is de belangrijkste sterrenwacht van het Europese continent. Het bestaat iets meer dan veertig jaar en heeft flink bijgedragen tot de ontwikkeling van de astronomie in Spanje.

Ik had het voorrecht om de hemel te bestuderen met een professionele gids, die een enorme telescoop had meegenomen om het melkwegstelsel dichtbij te halen. De volgende morgen bezocht ik het centrum, en ging ik binnen in de enorme koepels met telescopen van wel meer dan 45 meter hoog.

Altiplano de Granada

Afgelopen voorjaar was ik op persreis in de Altiplano ten noorden van de stad Granada. Ook zo een schoon en rustig gebied, ideaal voor astro ervaringen. De Altiplano valt binnen het gebied dat in 2020 door Unesco is uitgeroepen tot Geoparque.  Dit gebied heeft een van de schoonste luchten van Europa, dus het is perfect om, zodra de avond valt, de sterrenhemel te observeren bij Observatorio de la Sagra.

Ik kreeg de kans om een ​​sterrenworkshop te doen. Die nacht heb ik verschillende astronomische objecten kunnen observeren, zoals planeten, nevels of zelfs het melkwegstelsel.

La Gomera, Canarische eilanden

Toen ik in de jaren negentig en begin 2000 op La Gomera woonde ging ik in de zomer regelmatig naar het hoogste punt van het Nationaal Park Garajonay met een hoogte van 1489 meter. Ook daar keek je vanaf dat punt neer op het wolkendek en kon je in alle rust de sterren bestuderen.

Op heldere dagen lukte dat zelfs heel goed vanaf mijn eigen finca. De lucht was daar zo helder, dat ik regelmatig vanaf mijn terras satellieten voorbij zag komen.

Sierra de Gredos, Avila

Toen ik een nacht in de oudste Parador van Spanje mocht logeren, kon ik mijn eerste Starlight Experience beleven.  Op een kleine 500 meter van de Parador is een prima plek om naar de sterren te kijken.

Het Parador ligt midden in natuurpark Sierra de Gredos en op een hoogte van 2000 meter. Liggend op houten dekstoelen en onder een warme deken zorgt een professionele gids van Fundacion Starlight voor een onvergetelijke en sprookjesachtige avond.

Ik pluk de sterren in de zevende hemel

In de greep van het Universum ben ik op zoek gegaan naar meer mooie plekken in Spanje om me te laten meenemen naar de overweldigende immensiteit van een hemel vol sterren en de nachtelijke schoonheid van een magische omgeving. Met een telescoop en hemelkaart probeer ik de sterrenbeelden, de planeten en de satellieten te benoemen. Het lijkt wel of er steeds meer bijkomen…

Op mijn verlanglijstje staan vier nieuwe observatorio om te gaan bezoeken:

Sierra Nevada, Granada

Midden in Spanjes grootste Nationaal Park, Sierra Nevada en op de een na hoogte berg van Spanje Pico Veleta met 2896 meter werd in 1978 de sterrenwacht bebouwd. Het is een enorm complex met gigantische telescopen en ook een radiotelescoop. Deze sterrenwacht is in de winter nauwelijks te bereiken, in verband met behoorlijke sneeuwval.

Cazorla, Jaen

In 2009 opende in natuurpark Sierra Cazorla Centro Astronomico Fresnedilla. Sierra Cazorla is zo een schoon gebied dat het de longen van Spanje wordt genoemd. Hier vind je in de hele wijde omtrek geen luchtverontreiniging, enkel pure zuurstof. Vanuit vijf meter hoge koepels kun je via telescopen de sterren bestuderen. Het is overigens ook een geschikte plek voor wandeltoerisme.

Monfragüe, Caceres

Binnen de driehoek gevormd door Madrid, Sevilla en Lissabon ligt Extremadura: een regio vol valleien, bergketens, vlakten en rivieren, beschouwd als één van de laatste ongerepte natuurparadijzen van Zuid-Europa en een van de laatst onaangetaste wildernissen van Europa

Het Monfragüe, dat op Unesco ’s werelderfgoedlijst te vinden is, staat bekend als ultieme sterrenkijkbestemming vanwege de uitzonderlijke nachtelijke hemels. Voor enkel drie euro kun je al een Starlite ervaring meemaken bij het Observatorio Astronomico de Monfragüe.

Tiedra, Zamora

Deze sterrenwacht bevindt zich in superstrak en modern gebouw in the middle of nowhere tussen de wijn- en graanvelden van Tiedra, het oude Castilië. Binnen kun je het planetarium bezoeken en buiten de sterrenhemel bewonderen. De planeten en sterren worden zo dichtbij gehaald dat het lijkt of je ze met je handen kunt aanraken.

In de zomer kun je tussen je bezoek aan het planetarium en de astro-beleving dineren onder de sterrenhemel. Raadpleeg voor alle activiteiten even de website. Ik augustus van dit jaar tijdens de Perseïden, ga ik het allemaal meemaken en ik vertel je er over later dit jaar. Het Astronomisch centrum heeft ook het Certificado Starlight de Parque Estelar.

Vallende sterren of Meteoren?

Wist je eigenlijk dat er elk moment vallende sterren zijn? Normaal zien we ze niet, maar ze vallen constant, en dit is iets dat je pas beseft als je in totale duisternis naar de lucht kijkt. Overigens worden ze geen vallende sterren genoemd, maar meteoren. Die vallen niet echt naar beneden, maar het is het lichteffect dat je ziet wanneer een klein ruimtesteentje de dampkring binnendringt.

Een grappig weetje is dat vallende sterren in het Spaans Lagrimas de San Lorenzo heten.

Bij het bestuderen van het heelal vliegen de uren voorbij en geniet ik intens van een fascinerende wereld. Regelmatig zie ik een vallende ster en zou ik een wens willen doen, maar vaak kan ik geen woorden vinden. Turend naar het heelal, de sterren bijna aanrakend, bekruipt me soms het gevoel dat er geen andere plek op de wereld is waar ik liever zou willen zijn.

Hou er bij een bezoek van een astronomisch centrum of observatorio rekening mee dat het op flinke hoogte ´s nachts erg koud kan zijn. Zelfs zomers!

Voor hemelse ervaringen in Andalusië, kun je een kijkje nemen bij Astro Andalus

Ruta Via de la Plata, 900 kilometer in het spoor van de Romeinen, door indrukwekkende landschappen en duizenden jaren geschiedenis.

Laten we eerst even een misverstand de wereld uit helpen. La Ruta Via de la Plata wordt ten onrechte Zilverroute genoemd omdat men denkt dat de Romeinen via deze route zilver van het zuiden naar het noorden van Spanje vervoerden. Dat is dus onjuist.

De naam is afgeleid van het Arabische woord ´al-balat´, wat betekent ´geplaveide bestrating´ die de weg omschrijft zoals de Romeinen hem ooit hebben ontworpen.

La Ruta Via de la Plata heeft de afgelopen jaren sterk aan populariteit gewonnen en kent meer en meer voorzieningen. Ze loopt vanuit Sevilla recht naar het noorden, parallel aan de Portugese grens over paden en wegen die al 2.000 jaar worden gebruikt. Onderweg kom je langs steden en dorpen die tot hoogtepunten van het Spaans cultureel erfgoed behoren. Daarom is deze tocht historisch zeer boeiend en uitgeroepen tot route van cultureel belang.

Het werd al gebruikt als een natuurlijk communicatie pad tussen het zuiden en noorden van Spanje sinds de prehistorie en de Romeinse tijd, met Augustus in 1e eeuw na Christus. De route werd ook gebruikt door herders die met hun vee van de ene naar de andere plaats trokken. Vooral tijdens de middeleeuwen werden belangrijke steden, kerken, forten, tempels, bruggen en triomfbogen langs de weg gebouwd.

La Ruta de la Plata begint in de Andalusische stad Sevilla, loopt door eeuwenoude steden als Zafra, Mérida, Cáceres, Salamanca, Zamora, Oviedo, Astorga, Leon en Gijon De route is zo’n 900 km lang, doorkruist 4 regio’s met daarin 7 provincies en wordt afgelegd door motorrijders, fietsers en zelfs wandelaars. De plaatsen langs de route hebben de handen ineengeslagen om de Via de la Plata te onderhouden en bekendheid te geven.

ANDALUSIÉ

Het startpunt van de reis is Sevilla en om direct in de sfeer van de Romeinse tijd terecht te komen, raad ik je aan om te beginnen met een bezoek in noordelijke richting naar de overblijfselen van de oude Romeinse stad Italica in Santiponce. Indrukwekkend is het amfitheater dat plaats bood aan 25.000 toeschouwers en daarmee één van de grootste van het Romeinse Rijk was.

Vanaf Sevilla trek je door het prachtige landschap van de Sierra de Aracena, de geboortegrond van het Iberische varken waar de beroemde lekkernij pata negra van komt. Uitgestrekte dehesas met kurkbossen bedekken het glooiende landschap.

EXTREMADURA

We volgen nu de originele Romeinse banen door het glooiende landschap naar Caceres, Zafra, het legendarische Merida en Trujillo. De ommuurde oude stadswijken met hun statige panden en romantische straatjes ademen nog de sfeer van weleer uit, toen terugkerende conquistadores de stad grote rijkdom brachten. Na Caceres wordt het landschap langzaam groener en heuvelachtiger.

De Via de la Plata leidt je nu door de koele eikenbossen en groene valleien met graanvelden die het noorden van de Extremadura vormen.  De Via de la Plata kruist het Duena gebergte, met zijn 1104 meter het hoogste punt van de Via de la Plata. Je kijkt hier uit op hoge bergpieken en geniet van de prachtige vergezichten over de Spaanse hoogvlakte.

Langs de weg zien we diverse Romeinse mijlpalen en af en toe een paar pelgrim wandelaars, als onmiskenbaar teken dat we op de juiste route zitten. Het landschap wordt bergachtiger, met reusachtige granietblokken, en er verschijnen steeds meer steeneiken, waartussen potige runderen grazen. Dit is het gebied waar veel vechtstieren worden gefokt.

Extremadura is bekend om zijn Monfragüe National Park, een ruig gebied en toevluchtsoord voor zeldzame dieren als de Iberische lynx, de monniksgier en talloze andere roofvogels. In Monfragüe National Park leeft de grootste populatie monniksgieren ter wereld. Het is tegenwoordig één van de paradepaardjes van de Spaanse natuurbescherming, waar niet alleen vogelaars en andere natuurliefhebbers hun ogen uitkijken.

CASTILLA Y LEON

Van de Sierra de Béjar, een unieke Romeinse weg in Spanje die vanwege zijn lengte en goede staat bewaard is gebleven, naar Via de la Carisa kunt je over oude Romeinse wegen fietsten of wandelen richting Salamanca.  Salamanca is gebouwd op een drietal heuvels op de noordelijke oever van de Río Tormes. Over de rivier liggen een aantal bruggen, waaronder een Romeinse met 26 bogen. Ook bevindt de oudste universiteit van Europa zich in Salamanca, deze is meer dan 800 jaar oud.

Vanuit deze fantastische stad gaan we naar  Zamora, bekend als de hoofdstad van de romaanse architectuur in Spanje vanwege zijn 22 Romaanse kerken. Niet onbelangrijk om te vermelden is dat je vanaf Zamora in het wijngebied terecht komt van de Ribera del Duero. De Ruta Via de la Plata bestrijkt in Castilla y Leon ook de Eurovelo route voor fietsers

Al met al een zinnenstrelende tocht met steden die volop historie bieden en doorspekt zijn met eeuwenoude paden waarvan enkelen uit de Romaanse en Gotische tijd en drie gekwalificeerde wijnroutes waar je kunt genieten van een uitstekende gastronomie en wijnen met het Denominacion de Origen certificaat.

Van daaruit door naar León, een stad waarvan het Romeinse verleden verband houdt met de exploitatie van de goudmijnen van Las Médulas en de ontwikkeling van de Vía de la Plata.

Er zijn mensen die de Via de la Plata gebruiken om vanuit Sevilla naar Santiago de Compostela de pegrimsroute te volgen. Dat betekent dat je vanaf Zamora naar het westen afslaat op het moment dat je de Camino Frances hebt bereikt. Daarmee mis je helaas wel de belangrijkste stempel in je Via de la Plata stempelboekje en van de origínele route en van het werkelijke eindpunt Gijon.

ASTURIAS

Bij de overgang van Castilla y Leon naar Asturias kom je door een gevarieerd scala aan landschappen met eiken- en steeneiken en de uitlopers van de Cantabrische bergen.

De middeleeuwse universiteitsstad Oviedo heeft een charmant centrum met talloze rustieke pleinen, drie pre-Romaanse kerken en ligt in een unieke omgeving met het berggebied Picos de Europa binnen handbereik. Oviedo is ook bekend als ciderstad. In elke bar en restaurant wordt dit appeldrankje vanaf grote hoogte in je glas geschonken. Dit maakt het drinken ervan tot een heuse belevenis.

Het einddoel van je route van zuid naar noord door Spanje is de belangrijke havenstad Gijón. Deze ligt aan de ruige groene kust van Spanje en heeft een mooi historische centrum, een aantal interessante musea waaronder een aquarium, de charmante visserswijk Cimadevilla en fraaie stranden. Daar zul je met voldoening terugkijken op een reis door een prachtig deel van Spanje.

Stel je eens voor wat je daar voelt! Na het afleggen van een tocht over de oude geplaveide bestrating van 900 km, aangelegd door de Romeinen, vereerd met een Arabische naam, eeuwenlang bereden en bewandeld door Europese reizigers. La Ruta de la Plata is een duurzame weg waar alles samen komt.

BESTE TIJD OM DE VIA DE LA PLATA TE FIETSEN OF LOPEN

Deze pelgrimsroute kent eigenlijk twee seizoenen: van maart t/m mei en september/oktober. In de zomermaanden is het op een groot deel van de route te warm om te lopen of fietsen. Er zijn grote stukken met nauwelijks schaduw en soms moet je lange stukken lopen zonder watervoorziening.

In de wintermaanden kan het op sommige delen van de route erg koud en nat zijn. De mooiste tijd is misschien wel de lente, vanwege het in bloei staan van heel veel wilde bloemen: klaprozen, margrieten, boterbloemen, korenbloemen en zelfs pioenrozen en orchideeën.

Alle informatie vind je op de site van de Ruta Via de la Plata, die ook in het Engels beschikbaar is.

Overigens, het maakt niet uit of je de route van noord naar zuid of van zuid naar noord wilt reizen. Te voet, met de fiets, op de motor of met de auto.

Zeer de moeite waard en buitengewoon handig is de app van de Via de la Plata route. Die vind je in Google Play en de Appstore onder: La Ruta en Bici.

Bekijk ook deze video van 10 minuten op youtube waar ik je meeneem en route

Op de fiets door Castilla y Leon

In Castilla y León kun je geweldig fietsen. Er zijn veel routes in vrij vlakke gebieden die je op je eigen tempo kunt fietsen, waarbij je toerisme, contact met de natuur, de rijke cultuur en sport kunt combineren.

Castilla y León op de fiets leren kennen is niet alleen een gezonde en duurzame optie, maar ook een bijdrage om lokale bedrijven te ondersteunen en de mogelijkheid om de cultuur te leren kennen. Elk van de routes  bestrijkt minimaal twee van de acht provincias van de regio, en verbindt de provinciale hoofdsteden van Castilla y León met elkaar.

Het zijn langeafstandsfietsroutes van minimaal 200 kilometer, allemaal gebaseerd op bestaande historische paden.  Ik zet negen routes voor je op een rij die je langs het mooiste historische erfgoed van Spanje leiden.

Alle routes zijn geschikt voor een geoefende fietser met goede fysieke conditie. Ze komen voornamelijk door dalen en valleien en kennen geen extreme hoogteverschillen.

  • CAMINO DE SANTIAGO ROUTE

In 1987 door de Raad van Europa uitgeroepen tot eerste Europese culturele reisroute én latero ok tot Werelderfgoed door de UNESCO. Deze tocht komt door de provincies Burgos, Palencia en León, langs ongeveer 400 km. De Camino is zonder twijfel de route die het meest wordt bezocht door fietsers van over de hele wereld die worden aangetrokken door het aantrekkelijke erfgoed, het landschap en de immense spiritualiteit.

Onderweg fiets je langs Middeleeuwse kloosters, kerken, kathedralen in romaanse en gotische stijlen die vaak ook onderdak bieden aan de pelgrims als hostal. De romaanse stijl rond de Camino vindt je in plaatsen als: San Juan de Ortega, Frómista, Carrión de los Condes, Sahagún, León, Astorga, Rabanal del Camino, Cacabelos, Pieros en Villafranca del Bierzo.

De gotiek vindt je terug in de kathedralen van León en Burgos, waarvan de laatste door Unesco is uitgeroepen tot werelderfgoed.

Deze tocht laat je genieten van prachtige Spaanse architectonische juwelen, van de gastvrijheid van de Castiliaanse bevolking én, niet onbelangrijk, de rijke en gevarieerde gastronomie.

Meer informatie en routetracks op www.turismocastillayleon.com/enbici

  • DE DUERO ROUTE

Deze route voert je door Castilla y León van oost naar west en volgt de loop van de rivier de Duero. Vanuit Duruelo de la Sierra, een stad vlakbij de bron, tot aan Vega de Terrón, op de grens met Portugal.

De fietser ontdekt monumentale enclaves die herinneren aan het belang van de rivier. Het is een route van cultureel belang met historische gebouwen van grote schoonheid en historisch-culturele waarde zoals in: Soria, Almazán, Berlanga de Duero, El Burgo de Osma, San Esteban de Gormaz, Langa de Duero, Peñaranda de Duero, Gumiel de Izán, Vadocondes, Haza, Peñafiel, Fuentidueña, Simancas, Tordesillas, Toro, Zamora en Fermoselle.

Daarnaast loopt de route door de wijngaarden van de bekendste wijnregio’s van Zuid-Europa, die van vier gecertificeerde wijnroutes waarvan je onderweg kunt genieten, namelijk de Ribera del Duero, Rueda, Toro en Arribes del Duero.

Ook komt de route door vier belangrijke natuurgebieden met een rijke fauna zoals: De Laguna Negra Natural Park, Circos Glaciares de Urbión, natuurpark Arribes del Duero en natuurreservaat Riberas de Castronuño-Vega del Duero.

Meer informatie en routetracks op www.turismocastillayleon.com/enbici y rutadelduero.es

  • DE ZUID-OOST ROUTE VAN CASTILLA Y LEON

Deze route verbindt de provinciale hoofdsteden Burgos, Soria, Segovia, Ávila en Salamanca en valt op door haar grote culturele rijkdom, met maar liefst vijf werelderfgoederen. Deze fietsroute doorkruist Castilla y Leon vanuit het zuiden en van oost naar west.

Onderweg ontdek je unieke steden zoals Burgos, waarvan de kathedraal op de Werelderfgoedlijst staat. Je geniet van de natuurlijke charme van Soria, de monumentaliteit van Burgo de Osma, Caracena en de buitengewone sabinares de Calatañazor. Al trappende bereik je Ayllón en Riaza, vlakbij de toppen van het Nationaal Park Sierra de Guadarrama.

Je maakst kennis met oude koninklijke zomerresidentie van de Real Sitio de San Ildefonso, in de buurt van Segovia en passeert de muren van Ávila, de geboortestad van Santa Teresa de Jesús, waar haar geboortehuis zich bevindt, Eindpunt van de route is Salamanca, een werelderfgoedstad en historisch openlucht museum.

Meer informatie en routetracks op www.turismocastillayleon.com/enbici

  • DE CUENCAS MIJNEN ROUTE

Deze route laat je kennis maken met het waardevolle industriële mijnbouwerfgoed van Castilla y León, evenals het mooie landschap waar het doorheen gaat. De route loopt dwars door de noordelijke provincies León en Palencia, de enige twee provincias waar vroeger kolen gewonnen werden. De totale route is meer dan 400 km verdeeld in 13 etappes, de meeste in de orde van 25-30 km.

De tocht komt door valleien van mijnbouwtraditie en combineren stukken bospad met wegverbindingen, bij voorkeur secundaire routes. Van de beschreven routes is dit het meest geschikt om te mountainbiken.

www.turismocastillayleon.com/es/rural-naturaleza/rutas-bíritu-montana-cuencas-mineras-castilla-leon

  • DE EUROVELO ROUTE

EuroVelo 1, maakt deel uit van EuroVelo, een Europees netwerk van 16 langeafstandsfietsroutes, gepromoot door de European Cycling Federation, die het hele Europese continent verbindt over meer dan 80.000 km. De EuroVelo route 1 strekt zich uit over 9.150 kilometer route, start in Noordkaap, Noorwegen en het doorkruist Engeland, Ierland, Frankrijk en Spanje en eindigt in Camiña, Portugal.

De route in Spanje gaat via de Atlantische Pyreneeën van Navarra en volgt de Camino de Santiago. Je komt langs Burgos, waar je de kathedraal kunt bezoeken en langs de archeologische prehistorische vindplaats van Atapuerca, ook een Werelderfgoed.

Dan volg je het Canal de Castilla en de Ruta del Duero, waarje kunt genieten van de rijkdom van de wijnen en de rijke gastronomie. Je ontdekt nieuwe smaken van gecertificeerde wijnroutes van Cigales, Rueda en Toro. Via het pad van de rivier de Duero kom je aan bij Zamora, hoofdstad van de romaanse stijl in Spanje en van daaruit langs de Via de la Plata-route naar Salamanca met de oudste universiteit van de wereld.

Meer informatie en routetracks op www.turismocastillayleon.com/enbici en eurovelo1spain.com

  • DE ZILVERROUTE

De Zilverroute ofwel Via de la Plata-route loopt door Castilla y León langs de historische route die is uitgeroepen tot route van cultureel belang.

Het werd al gebruikt als een natuurlijk communicatiepad tussen het zuiden en noorden van Spanje sinds de prehistorie en de Romeinse tijd, met Augustus in 1e eeuw na Christus.

Van de Sierra de Béjar ( een unieke Romeinse weg in Spanje die vanwege zijn lengte en goede staat bewaard is gebleven) naar Via de la Carisa kunt je over oude Romeinse wegen fietst en langs Salamanca en Zamora, bekend als de hoofdstad van de romaanse architectuur in Spanje vanwege zijn 22 Romaanse kerken. Dan kom je aan in León, een stad waarvan het Romeinse verleden verband houdt met de exploitatie van de goudmijnen van Las Médulas en de ontwikkeling van de Vía de la Plata.

Tegelijk kom je door een gevarieerd scala aan landschappen met  eiken- en steeneiken en de uitlopers van de Cantabrische bergen.

Meer informatie en routetracks op www.turismocastillayleon.com/enbici en www.larutaenbici.com

  • DE CID ROUTE

Deze route leidt je langs de plaatsen waar de ridder Rodrigo Díaz de Vivar langs trok op weg naar zijn ballingschap, afgekondigd in de elfde eeuw door koning Alfonso VI. Op deze route vermengt de geschiedenis zich met de legende over El Cid, een belangrijke figuur die de hoofdrol speelt in de verplichte Spaanse literatuur op school.

Door de provincies Burgos en Soria te doorkruisen, volg je de stappen van deze heldhaftige krijger El Cid uit het boek de Cantar del Mío Cid. Het zijn gebieden waarin het middeleeuwse verleden lijkt te herleven. Onderweg kom je langs het Kalifaat van Gormaz, kastelen, kerken en kloosters van Covarrubias, Santo Domingo de Silos, Peñaranda de Duero, San Esteban de Gormaz, El Burgo de Osma en Berlanga de Duero, en plaatsen die nauw verbonden zijn met de geschiedenis en legende van El Cid, zoals Vivar del Cid, San Pedro de Cardeña en Burgos.

Fietsend kom je door valleien met jeneverbesboomgaarden, eiken en steeneiken, die worden afgewisseld met regengewassen en wijnstokken voor de wijnen van de D.O. Ribera del Duero.

Meer informatie en routetracks op www.turismocastillayleon.com/enbici en caminodelcid.org

  • DE KANAAL VAN CASTILLE ROUTE

Het Kanaal van Castilla loopt door het plateau tussen de provincies Palencia, Burgos en Valladolid en is sinds 1991 van cultureel belang.  Het is een van de grootste watertechnische projecten in Spanje.

Al fietsend langs het kanaal met zijn ontelbare hoeveelheid aan sluizen kun je genieten van steden als Palencia en Valladolid. Tussen deze steden trek je langs heidevelden, rivieroevers, de vlakten van Tierra de Campos en de wijngaarden van de Cigales-wijnroute.

Meer informatie en routetracks op www.turismocastillayleon.com/enbici

  • DE MADRID ROUTE

Deze route maakt deel uit van de traditionele weg die door Castilla y León naar Santiago de Compostela loopt. Vertrekpunt is Madrid met bestemming Castilla y León door de provincies Segovia, Valladolid en León.

Het verbindt de eerder genoemde Camino de Santiago Route met de EuroVelo-route. Als je de Camino de Madrid fietst, kom je langs plaatsen met historische gebouwen uit de 16e eeuw met een groot monumentaal karakter, zoals de Real Sitio de San Ildefonso, Coca, Cuéllar, Simancas, Medina de Rioseco, Montealegre de Campos, San Pedro de las Dueñas, Villalba de los Alcores, Urueña, Grajal de Campos en Sahagún, en door Segovia, nóg een werelderfgoedstad die door UNESCO wordt erkend.

De Camino de Madrid laat de verscheidenheid aan landschappen zien die je in Castilla y León kunt vinden. Ze komt over de uitlopers van Guadarrama, en gaat dan de uitgestrekte vlakte van Tierra de Pinares binnen. De valleien del Eresma en del Cega nemen je mee naar de rivier van Pisuerga, die in de Duerorivier uitstroomt.

Meer informatie een routetracks op www.turismocastillayleon.com/enbici

Op de websites die ik heb vermeld, vindt je in het engels alle informatie over hoogteverschillen, lengtes, moeilijkheidsgraad en of de routes geschikt zijn voor sportfietsers of bijvoorbeeld een gezin met kinderen.

Soria en de legende van de zwarte lagune

De meest bezochte bezienswaardigheid van de provincie Soria in Castilia y Léon is de Laguna Negra. Dit prachtige meer ligt hoog in het Picos de Urbion gebergte in de buurt van het dorp Vinuesa. Het meer is bijzonder door de mooie steile wanden waardoor het geflankeerd wordt. En in regen- en smeltwaterseizoen wordt het nog mooier door een prachtige waterval die naast het meer begint.

Ik heb twee jaar geleden de Laguna Negra bezocht in de eerste week van mei, en ik werd aangenaam verrast omdat er nog sneeuw lag en de waterval half bevroren was. En dat terwijl het in het dal zo’n 18 graden was. Maar de lagune ligt wel op 1753 meter…

Hoe dichtbij je met de auto bij Laguna Negra kunt komen, is afhankelijk van de weersomstandigheden en het seizoen. Er is een parkeerplaats op 300 meter van het meer en één op 1800 meter. De parkeerplaats vlak bij het meer is kleiner en kan in het voorjaar en in de winter nog bedekt zijn met sneeuw. Vanaf die parkeerplaats bij het meer is het 300 meter omhoog naar de rand van het meer. Hier liggen houten vlonders die langs de oever van het meer voeren. Je kunt na deze houten vlonders kiezen een van de wandelpaden te nemen of via de Retorno het meer weer te verlaten. Vanaf de parkeerplaats op 1800 meter van het meer, loop je naar de dichtstbijzijnde parkeerplaats via de weg omhoog en daarna volg je het 300 meter lange pad omhoog naar de rand van het meer.

Je kunt vanaf het meer helemaal naar de Picos de Urbion wandelen. Daarnaast voert een korte wandeling naar de waterval. In de zomermaanden staat de waterval droog, maar in de winter en lente en een deel van de herfst is de kans groot dat deze wel stroomt.

De bekende Sevillaanse dichter die een groot deel van zijn leven in Soria heeft gewoond, schreef in 1912 een gedicht over deze Lagune. Het is een legende over een vader en zijn drie zonen; La leyenda de la tierra de Alvargonzález:

Er was eens een familie die in een dorp vlakbij de Zwarte Lagune leefde: een vader, een moeder en drie zonen. De oudste zoon, Juan, was niet erg knap. Hij had maar één wenkbrauw. Zijn vader dacht: laten we hem op het veld aan het werk zetten. De tweede zoon, Martín, was ook niet zo knap. Hij keek scheel. Zijn vader dacht: hij kan de schapen hoeden. De derde zoon, Miguel, was wel knap. ‘Hij moet priester worden,’ zei de vader. Hij stuurde de jongen naar een priesterschool. Daarbij gaf hij hem zijn deel van de erfenis mee, want het was zeer goed mogelijk dat ze elkaar nooit meer zouden terugzien.

Op een dag was de vader vlakbij de Zwarte Lagune. Hij was moe van het vele werk op het veld en besloot om even te gaan liggen. Al snel viel hij in een diepe slaap en had een vreemde droom. In die droom verschenen drie jonge kinderen voor hem. Boven twee van hen cirkelde een zwarte kraai. Het derde kind, het jongste, had geen kraai boven zijn hoofd, maar een soort van helder licht dat om hem scheen. De vader nam het jongste kind in zijn armen en zei: ‘Ook al ben je de jongste van mijn zonen, van jou houd ik het meest.’ Terwijl hij dat zei, keken de twee andere kinderen jaloers toe. Boven hun hoofden zag hij toen plots een ijzeren bijl verschijnen. Vervolgens zag hij hoe hij in zijn droom door deze twee kinderen werd gedood.

De vader werd wakker uit zijn droom. Hij opende de ogen, en wat zag hij? Zijn twee oudste zonen stonden voor hem. Voor hij goed en wel besefte wat hem overkwam, sloegen ze hem met een bijl het hoofd in. Ze waren jaloers op hun jongere broer en wilden ook hun deel van de erfenis krijgen. Daarom doodden ze hun vader. De twee zonen gooiden zijn lijk in de Zwarte Lagune. Die was zo diep dat niemand er ooit bij zou kunnen. Vervolgens beschuldigden ze een arme man uit het dorp ervan hun vader te hebben vermoord.

Hun moeder stierf enkele maanden later van verdriet. De twee zonen erfden het veld en de schapen. In het begin ging alles goed. Maar na een jaar was het land niet meer vruchtbaar. Niets groeide nog, de oogst mislukte en de schapen werden ziek. Alles ging fout. De twee zonen werden erg arm. Op een koude winternacht, verkleumd door de kou, stelden ze vast dat er bijna geen hout meer was om vuur te maken. De wind was zo hevig dat de deur ervan openvloog en tegen hen aan sloeg. Ze waren bang om dood te vriezen en raakten in paniek.

De tweede zoon zei: ‘We zijn heel erg fout geweest tegenover onze vader. Nu betalen we er vast de rekening voor.’ ‘Vergeet het,’ zei de oudste zoon. ‘Wat gebeurd is, is gebeurd.’

Het was nog steeds winter en zeer koud toen op een dag een reiziger in het dorp aankwam. Hij was groot en knap. Alles aan hem was zwart: hij had zwarte haren, zwarte ogen, en was helemaal in het zwart gekleed. Hij ging meteen naar het huis van de twee zonen. De man in het zwart bleek de jongste zoon te zijn. Hij vertelde over zijn leven aan zijn twee broers. Nadat hij was gestopt met zijn priesteropleiding, was hij naar Amerika getrokken. Hij had daar enkele jaren doorgebracht, en nu was hij naar huis teruggekeerd. Hij was geschokt omdat hij gehoord had dat zijn vader was vermoord en zijn moeder van verdriet was overleden.

Met het geld dat hij in Amerika had verdiend, kocht hij een stuk grond van zijn twee broers. Op een dag ging hij wandelen in het bos. Daar hoorde hij stemmen. Het was alsof er mensen aan het zingen waren. Het lied ging over iemand wiens graf niet onder de grond was, maar ergens anders. Het ging over een lichaam dat in de Zwarte Lagune was gegooid.

Enkele dagen later waren zijn twee broers op het land met hun schapen. In de verte zagen ze opeens een man met wit haar. Hij was het land aan het bewerken. ‘Het lijkt wel onze vader,’ zeiden ze. ‘Maar dat kan toch niet!’ Ze wilden zeker zijn van hun zaak. Daarom gingen naar de Zwarte Lagune. Ze keken gespannen naar de diepte beneden hen. ‘Vader, vader!’ riepen ze. ‘Ben jij daar?’

Om beter te kunnen zien, bogen ze zo ver over de rand dat ze hun evenwicht verloren en in het water vielen, hun vader achterna. Niemand weet hoe diep de Zwarte Lagune precies is. In elk geval is ze heel diep, want terwijl ze naar beneden vielen, echoden de woorden ‘Vader, vader!’ van de twee broers door de vallei en kon men de stemmen tot in Soria horen. Ze zijn allebei verdronken.

Ook vandaag de dag zijn de mensen uit de streek nog bang om in de buurt van de Zwarte Lagune te komen. Niemand komt er echt graag en je zult er nooit iemand zien zwemmen. Er zijn daar tenslotte drie mensen gestorven. En van zo’n plek kun je dus maar beter wegblijven.

Route en parkeren bij de Laguna Negra:

De gemakkelijkste ingang is via het dorp Vinuesa. Vanaf dit dorp voert een weg omhoog door de dennenbossen helemaal naar de parkeerplaatsen. De weg naar Laguna Negra wordt goed aangegeven. Er zijn twee parkeerplaatsen. Eén op 300 meter van het meer en één op 1,8 kilometer van het meer.

In het hoogseizoen en feestdagen mag je alleen parkeren (tegen betaling) op de parkeerplaats op 1,8 kilometer van het meer. Vanaf 1 juli tot begin september rijdt er een bus omhoog die je voor een klein bedrag naar het startpunt van de wandeling rijdt.