Categorie archief: GRotten in Spanje

Terugblik op een veelbewogen jaar in Spanje

Posted on by
1

Als ik terug kijk op mijn professionele activiteiten in 2021, dan zie ik een intensief jaar. De realiteit die van de pers de term ´Het nieuwe normaal´ kreeg, werd de eerste helft van het jaar gekenmerkt door hoop, durven doorzetten, nieuwe samenwerkingsvormen en vervolgens voor de meesten een stayvacation. Ik schreef hier al eerder over in een blog in juni.

Mijn zomervakantie bleef ik dan óók in Spanje. Ik maakte een schitterende tocht van Andalusië door Extremadura en Castilla y Leon naar de kust van Asturias, bezocht plekken die ik al kende, ontdekte nieuwe bodega’s en geweldige restaurants en maakte urenlange wandelingen door natuurgebieden en over onbekende Vias Verdes.

Direct na de zomervakantie werd ik door Turismo Andaluz uitgenodigd voor een persreis in het Aracenagebied in Huelva. Daar knuffelde ik iberico varkentjes, bezocht de hamdrogerijen en proefde de beste Jamon Iberico van Spanje! In het plaatsje Aracena bewonderde ik diep onder de grond de Gruta de las Maravillas en klom met mijn collega’s naar de top van het kasteel.  Ook verbaasde ik me over het bijzondere landschap van de oude mijnen van de Rio tinto, het leek wel of ik me op de maan bevond!

Een paar weken later stond ik op het podium tijdens het eerste Bike Experience Forum in Almeria. Ik was gevraagd door de Junta de Andalucia om te vertellen over het profiel van de Nederlandse fietser en aan te geven wat de Nederlander belangrijk vindt bij het uitkiezen van een fietsvakantie. Na afloop werd er flink genetwerkt met geweldige fietsorganisatie uit heel Spanje. De volgende dag maakten we een fietstocht naar Cabo de Gata.

Gelukkig had ik een e-bike gereserveerd, maar toch vond ik het behoorlijk zwaar om door het ruige landschap en rulle zandduinen te trappen. En kon ik me natuurlijk niet meten met al mijn jongere collega’s, stoere knullen voor wie offroad fietsen een passie is…  Het volgende Bike Experience Forum za loverigens in 2022 in Cadiz gaan plaatsvinden.

Over Cadiz gesproken. Tijdens het eerste weekend van oktober vond de Sail GP, de Formule 1 voor F50 catamarans plaats.  De bemanning van de schepen van Australië, Nieuw Zeeland, Amerika, Japan, Engeland, Frankrijk, Denemarken en Spanje zeilen de hele wereld over. Vanaf de wal kon ik de wedstrijd goed volgen. Ook had ik een telescoop bij me, en de bemanning en actie van zo dichtbij zien gaf me soms het gevoel of ik zelf aan boord was.

Er ontstond grote hilariteit toen de F50 Victoria van Spanje vlak voor de start op de tweede dag omsloeg en werd uitgeschakeld. Nederlandse zeiler in hart en nieren heb ik iedere minuut van het tweedaagse spektakel genoten. De data voor de volgende race, 24 en 25 september 2022, staan al in mijn agenda genoteerd.

In de zomer en in het najaar kwamen er twee edities van het nieuwe magazine Bike Explorer uit en in beiden werden mijn bijdragen gepubliceerd. Het eerste artikel ging over de Vias Verdes van Spanje en het tweede artikel over de Eurovelo route, het prachtige deel van 800 kilometer in Castilla y Leon. Mijn volgende bijdrage beschrijft de Ruta Via de la Plata die helemaal van het zuiden naar het noorden van Spanje loopt en in Nederland bekend is als Zilverroute.

De editie waarin je over deze route kunt lezen komt uit in Februari 2022. Dit wordt overigens een bijzondere uitgave. Er zal een gratis brochure worden bijgestoken over de Vias Verdes in Catalonië. Een opdracht van de afdeling toerisme van Catalonië die ik samen met mijn collega Marjan van Destinationmakers momenteel uitwerk.

Spanje doet zijn uiterste best en dat was vooral te merken doordat het uitnodigingen voor promotiereizen regende. Eind oktober reisde ik af naar Castilla y Leon en bezochten we voornamelijk de stad Leon, haar provincie én de wijngebieden en bodega’s van El Bierzo, Ribera del Duero en Rueda. De promoreizen naar Castilla y Leon hadden bijna twee jaar stilgelegen dus het was heerlijk om collega’s van reisorganisaties, hotels en de Junta weer te ontmoeten en afspraken te maken. Met de gemeente van Salamanca had ik een boeiend gesprek en ontstond de gezamenlijke organisatie van een persreis voor komend jaar.

In oktober was het ook precies een jaar geleden dat mijn vierde roman Pilaar van mijn Leven was uitgekomen. Een dag om even bij stil te staan. Mijn beste verkoopmoment was toen de Nederlandse Bibliotheek in één keer 50 boeken af nam. Zal het verhaal over Maria en haar zoektocht door Spanje en de Dominicaanse Republiek over het Columbus Mysterie ooit een vervolg gaan krijgen?

El Puente de Noviembre bracht ik door In Priego de Cordoba met vrienden en collega’s. Drie weken later bevond ik me opnieuw in deze schitterende barokstad in het hartje van Andalusië. Opnieuw op perstrip en op uitnodiging van de gemeente Priego. Uiteraard werden er heel wat stukjes brood in de Priego olijfolie van aanzienlijk niveau gedoopt, werden er monumenten bezocht én stond er showcooking op het programma.

Direct aansluitend op mijn driedaagse tocht in Priego sloot ik aan bij mijn laatste perstrip van het jaar. Op uitnodiging van Turismo Andaluz verkende ik het oostelijk binnenland van Granada, ook wel El Poniente de Granada genoemd. Ik liet me onderdompelen in het heilzame wáter van het Balneario de Alhama, proefde kaviaar uit Riofrio,en beklom de kastelen van Riogordo en Moclin, de laatste verdedigingsburchten van het Al Andaluz. Tijdens een reis met bloggers en influencers leer ik altijd weer nieuwe technieken op het gebied van social media.

En toen was het december. Uitrusten van al dat reizen zul je denken. Maar het tegendeel was waar, want over al deze reizen moet natuurlijk ook geschreven worden.

Bovendien ontstond er een leuke samenwerking met collega Rob van Flextravel om al zijn voormalige Spanjereizen te updaten zodat ze weer online kunnen. Het leuke is dat ik er veel van mijn ervaringen en aanbevelingen in kan verwerken. De Spanjereizen zullen begin 2022 te reserveren zijn. Ook krijg ik redelijk wat vraag van Nederlandse agenten gespecialiseerd op wandel en fiets vakanties.

Ik heb het gevoel dat er in het nieuwe jaar een mooi vernieuwd aanbod op de markt komt. Een prachtige reden dus om een reis in of door Spanje te plannen in het nieuwe jaar!

Nog een week, dan luiden we 2022 in. We leven in een periode dat het lastig is om op lange termijn plannen te maken. Toch heb ik er alle vertrouwen in dat we in 2022 met nieuwe vrijheid weer meer kunnen gaan reizen. Dromen kan natuurlijk altijd!

Hierbij wens ik al mijn lezers, volgers, collega’s en vrienden een Feliz Navidad. Droom deze dagen over een reis door Spanje. Blijf vooral gezond en zorg dat in het nieuwe jaar je dromen realiteit zullen worden …

Aracena, het witte dorp in Huelva dat diep van binnen oranje kleurt.

Posted on by
1

Als ik op mijn telefoon de foto’s van de Sierra de Aracena terugkijk, dan valt het me op dat behalve wit, er nog een kleur domineert. Natuurlijk, als je het dorp binnenkomt of hoog vanaf de weg bekijkt herken je de witte schittering van de muren van een authentiek Andalusisch wit dorp.

Maar als je verder kijkt ontdek je dat hier de tint oranje domineert. De oranje kleur op de daken als de zon ´s avonds achter de Sierra verdwijnt. Het donker oranje van de verse hammen en lomos van Bellota uit de streek. Of het oranje schijnsel op de kasteelmuren zodra de zon weer opkomt.

Maar ook de Riotinto, de rivier die de naam rood heeft gekregen maar waarvan het water donkeroranje is. Zelfs de gerechten waar regelmatig gerookte paprikapoeder in verwerkt wordt, hebben het intense karakter. En ook de grot van Aracena waar de verlichting de stalactieten en stalagmieten een sprookjesachtig effect geven.

Aracena bevindt zich in het noorden van de provincie Huelva, in de gelijknamige Sierra de Aracena, in de buurt van de Picos de Aroche. Het stadje wordt gekenmerkt door de typisch Andalusische architectuur. Met de bekende witgekalkte huizen en gebouwen die prachtig afsteken tegenover de groene landerijen en bergen die de stad omhullen.

De oorsprong van de naam Aracena verwijst mogelijk naar het Hispano-Arabisch centrum van Qtrsana of naar Aretiena, een rijke landeigenaar ten tijde van de Romeinse bezetting van deze streek.

HET KASTEEL VAN ARACENA

Allereerst klim ik door de smalle steegjes de heuvel op, naar het kasteel. De geschiedenis van de stad is nogal onduidelijk en vooral gebaseerd op de archeologische vondsten in de omgeving, die is gevuld met torens, kantelen en bogen van dit 13e-eeuwse kasteel, hoog op de berg, dat ooit waakte over deze streek.

Het kasteel werd gebouwd door de Caballeros del Hospital, een Portugese Ridderorde die een belangrijke bijdrage leverde aan de herovering van het gebied. Het kasteel is verdeeld in het Alcazaba, waar zich de Torre del Homenaje bevindt.

Vanaf het moment dat het kasteel werd verlaten tot aan 1917 werden de muren gebruikt voor de bouw van de nabijgelegen huizen Totdat deze praktijken uiteindelijk werden verboden om het culturele erfgoed te bewaren. In 1931 werd het kasteel uitgeroepen tot Nationaal Monument.

Vlakbij het kasteel bezoek ik de kerk van Nuestra Señora del Mayor Dolor, dat in Gotische-Mudejar stijl werd gebouwd tussen de 13de en 15de eeuw. Er bevindt zich de beeld van La Virgen del Mayor Dolor,de patroonheilige van Aracena.

GRUTA DE MARAVILLAS

´s Middags daal ik af naar de Gruta de las Maravillas, dat letterlijk Grot van de Wonderen betekent. Het ligt in het historische centrum van Aracena. De grot wordt omgeven door mysterie, ik heb het gevoel in een onderaards sprookjesbos te zijn terechtgekomen. Mijn gids vertelt dat de grot is ontdekt door een herder in 1886. Maar het duurde nog tot 1914 totdat de grot werd opengesteld voor publiek en het werd daarmee de eerste toeristische grot in Spanje.

De onderaardse formatie is een enorme kalkgrot die bestaat uit twaalf ondergrondse zalen en zes meren. De ronde zalen die ik tijdens mijn meer dan kilometer lange wandelroute kan bewonderen zijn:

  • Sala de las Conchas(schelpenzaal), het beginpunt van de route die wordt gekenmerkt door indrukwekkende stalagmieten.
  • Salón de los Brillantes (Diamantenzaal)
  • Salón del Gran Lago (Zaal met het grote meer)
  • Salón de la Esmeralda (Smaragdzaal)
  • Salón de la Cristalería de Dios (Gods kristalgrot), waar ik de meest prachtige formaties zie, die vanwege het hoge koper en ijzer gehalte in prachtige kleuren te bewonderen zijn.  
  • Salón de los Desnudos (Naaktenzaal), waar deze zaal zijn naam aan te danken heeft, moet je zelf eens gaan ontdekken…

NATUURPARK SIERRA DE ARACENA

Zoals eerder vermeld ligt Aracena in het zuiden van de Sierra de Aracena, die is gevuld met dehesas van kurk- en steeneiken en waar zwarte Iberische varkens rondlopen en hun dagelijkse maal van zoete eikeltjes bij elkaar scharrelen. Het zijn de beroemde zwarte Ibérico-varkens die, zodra ze het loodje hebben gelegd, de onvolprezen Jamón Ibérico leveren. Centrum van deze productie is de Pata Negra.

Het varken heeft altijd een belangrijke rol gespeeld in de Spaanse keuken en cultuur. Het is het enige dier waarvan bijna alles wordt gebruikt en de Iberische ham is het meest belangrijkste product. En of een ham ook Iberische ham genoemd mag worden hangt niet alleen van het beest af maar ook van de hoeveelheid en samenstelling van het vet. Iberische ham moet aan strenge eisen voldoen en is altijd van een zeer goede kwaliteit. En zijn de varkens met eikels (bellotas) gevoed dan is de ham zelfs van uitstekende kwaliteit.


OP BEZOEK BIJ JAMONES EIRIZ IN CORTECONCEPCION

Domingo en Dolores van het familiebedrijf Eiriz, hebben me al vaak gevraagd om langs te komen, en dit keer komt het er eens van om een wandeling over hun landgoed te maken, de varkens van dichtbij te zien en de werkelijke uitleg te krijgen over verschillende hamsoorten uit de streek.

Jamon Eiriz ligt niet ver buiten Aracena en behoort tot de absolute top-leveranciers van Iberico Bellota hammen. Het bedrijf behoort tot de pioniers en bestaat al sinds 1818 waarin zij op een zeer respectvolle en traditionele manier Iberische ham en vleeswaren produceren.

We maken een wandeling door de dehesa waar de kleine zwarte varkentjes vrolijk lopen te huppelen en hun maaltje bij elkaar scharrelen. Ondertussen vertelt Domingo met passie over zijn dieren. Ibérico Bellota D.O.P is het paradepaardje onder de Spaanse hammen. De Spaanse varkentjes worden kort na hun geboorte gevoed met mais en graan voordat ze worden losgelaten in de vrije natuur.

Van september tot ongeveer maart kunnen de beestjes zich tegoed doen aan heerlijke zoete eikels in de eikenbossen. Door het vele bewegen en hun optimale voeding krijgen ze een bijzondere vetopslag in en rondom hun spiermassa’s. Tijdens hun laatste herfst mesten deze varkens zichzelf vet met de eikels van de eikenbomen waardoor hun vlees een bijzonder verfijnd aroma krijgt, met een uitzonderlijk hoog percentage meervoudig onverzadigde vetzuren.

Zo krijgt de Ibérico bellota ham een zachte textuur en is daardoor veel smaakvoller dan bijvoorbeeld de Ibérico Cebo of de Serranoham. De Eíriz hammen zijn allemaal gecertificeerd en voldoende aan de strikte regelgeving van de D.O.P (Denominacion de Origen Protegida)

Terwijl de varkentjes knorrend rondrennen, leer ik dat ham dat komt van de achterpoot een Jamon heet en een ham van de voorpoot een Paleta. De Aracena regio is waar de absoluut beste kwaliteit Iberico hammen vandaan komen, zeg maar de Grand cru voor Iberico.

De varkens bij Eiriz worden na 18 maanden geslacht. Er loopt gemiddeld maar één varken op één hectare dus dat zegt al heel veel. De hammen worden natuurlijk gedroogd, er wordt alleen gebruik gemaakt van zeezout en later de droging in de open lucht. De ham moet ruim drie jaar in de open lucht drogen en wordt dan officieel gecertificeerd. Wanneer een ham 100% Iberico is of niet kun je zien in onderstaande foto. 

Het immense domein van Eiriz in het dorpje Corteconcepción ligt 2 km van de rivier de Odiel en ligt op 572 meter boven de zeespiegel. Corteconcepción profiteert van een microklimaat waar de winden van de Atlantische Oceaan voor de fraaie ziltheid zorgen terwijl op hetzelfde moment er een Mediterranen klimaat heerst

Domingo benadrukt nog eens: ´ We gebruiken alleen zeezout en elk stuk ham droogt van nature in de frisse lucht en wordt zo gerijpt. We werken op de klassieke manier zoals men dat ook 200 jaar geleden deed. Het vlees is verder onbewerkt en dus puur natuur.´

Als we de hallen binnenkomen waar de hammen hangen te drogen, komt de zoete geur me al tegemoet. En als ik rondkijk, besef ik dat hier voor een vermogen hangt. Maar dat is ook niet vreemd als je weet wat een werk er aan vooraf gaat voordat je een plakje van deze goddelijke jamon in je mond kan stoppen.

Na de rondleiding komt het smakelijkste deel van het bezoek: een proeverij! Wijn proeven en olijfolie proeven heb ik onder de knie, maar er gaat een wereld voor me open wanneer ik leer hoe je ham moet proeven. Je houdt de plakjes bijvoorbeeld tegen het licht en warmt ze ietsje op op de bovenkant van je hand voordat je proeft. Ik kan je verzekeren dat het smullen is!

De proeverij wordt vergezeld met een droge witte wijn van het Condado de Huelva en een zoete Montilla Moriles. Natuurlijk ga ik niet met lege handen naar huis. Met een stevige lomo en een pakje jamon iberico in mijn tas neem ik afscheid en beloof in het najaar nog eens terug te komen.

UIT ETEN IN ARACENA

De gerechten in dit gebied worden bereid met streekproducten en uiteraard staat het vlees en de jamon en lomo de Bellota op de menukaart. Verder veel gerechten van hert en everzwijn, verschillende soorten paddenstoelen, waaronder de gurumelo en smakelijke groenten als artisjok, piquillopepers, tuinbonen en enorme tomaten.

Dit zijn mijn favoriete restaurants en gerechten in het stadje Aracena, die ik tijdens de trip gegeten heb:

Hotel Barcelo Aracena

Sopa de tomate y hierbabuena guarnecida con jamon, huevo y pan

Carrilleras a la cerveza serrana

Restaurante Montecruz

Pimiento del piquillo relleno de jabalí y gurumelos

Jamon de ciervo asado al horno con piña caramelizada

Restaurante Jesus Carillon

Carpaccio de presa bellota a la sal

Revuelto de alcachofas y boletus

HOE KOM JE IN ARACENA?

Om met de auto van Sevilla naar Aracena te rijden (90 km) begint je route op de A-66 waarna je afslag 782neemt en vervolgens je route vervolgt over de N-433.

Je kunt vanaf Sevilla’s Plaza de Armas ook de bus pakken naar Aracena. De busmaatschappij Damas verzorgt twee/drie dagelijkse diensten (één op zondag) tussen Sevilla en Aracena.

(Met dank aan Turismo Andaluz, Junta de Andalucia die deze reis mogelijk maakte)

El Altiplano de Granada; het Cappadocië van Spanje

Posted on by
1

Wist je dat er in Spanje net zo´n gebied als Cappadocië bestaat? Een soort maanlandschap met duizenden grotwoningen. Het gaat om de Altiplano van Granada, met een landschap dat me enorm heeft verrast. Het is een weinig bekend en ongelooflijk mooi gebied, speciaal op geologisch niveau.

Badlands, duinen en maanlandschap

De Altiplano is een dun bevolkt gebied in het noorden van de provincie Granada dat weinig bekend is. Het is een zeer uitgestrekt gebied, dat een vlakte vormt met woestijnlandschappen en badlands omgeven door de verschillende bergketens van Baza, Castril, Sagra en Orce. De omgeving is bezaaid met kleine steden met veel historisch erfgoed en charmante dorpjes. Het ligt op 900 meter hoogte en was heel vroeger een immens meer.

Als er iets heel merkwaardigs is aan de Altiplano van Granada, dan is het wel dat er overal grotten zijn! Het hele gebied is maar voor 1 % bevolkt, het regent er bijna nooit. Vroeger kwam hier de grootste productie van rieten matten vandaan, die nog steeds gemaakt worden van esparto, een soort helmgras waar een groot deel van het landschap door gekenmerkt wordt.

.Overnachten in een grot

Tegenwoordig zijn de grotwoningen nog steeds in gebruik als woning en veel ervan zijn omgebouwd tot toeristische accommodatie, wat betekent dat je in een grotwoning kunt slapen! Hoe rustiek het ook mag lijken, de waarheid is dat ze perfect geschikt zijn voor het moderne leven en zowel in de winter als in de zomer een ideale temperatuur behouden.

Opvallend is dat de woningen alleen één deur hebben. Er zijn geen ramen en de kamers worden halfronde openingen waar dikke gordijnen voor hangen. In het landschap worden de grotwoningen gekenmerkt door de schoorstenen die boven het land uit steken.

Ontdek de plaats Castril

Een van de mooiste steden in de Altiplano van Granada is Castril, aan de voet van de gelijknamige bergketen. De witte huizen zijn gebouwd met materialen van het land en de geplaveide straten leiden ons naar het kasteel.

Het dateert uit de 12e eeuw en is een Almohad-fort. Tegenwoordig is het een ruïne, maar je kunt het bezoeken vanuit het Castril Tourist Office. Je kunt over een deel van de toegangshelling naar het oorspronkelijke 14e-eeuwse kasteel. Het uitzicht vanaf de top van het kasteel is prachtig.

Ook is het leuk om het pad van de Cerrada de Castril te lopen. Het is een kleine route die via houten platforms over de rivier Castril loopt, de grootste van de provincie Granada. Het is een gemakkelijk pad, waar je kunt genieten van de landschappen die de rivier heeft gevormd, die zich een weg baant tussen de rotswanden van het gebied.

Bewonder het Secuoya-woud van La Losa

Van de ene bergketen naar de andere, La Sagra in dit geval. Daar vind je een van de meest merkwaardige uithoeken van heel Andalusië, en wist je dat er een sequoiabos is? Deze bomen komen oorspronkelijk uit Noord-Amerika, maar kwamen hier aan het einde van de 19e eeuw aan, toen landeigenaar en graaf Rafael de Bustos, verschillende zaden van deze exotische soort plantte.

Hij plantte ze op zijn boerderij, bekend als La Losa, en tegenwoordig zijn er verschillende bosjes met sequoia’s verspreid over het gebied. De meest indrukwekkende zijn meer dan 60 meter hoog en bevinden zich in de buurt van de boerderij, op eigen grond, en zijn omheind. Om ze te bezoeken, kun je bellen naar 687 44 70 09.

Verwonder je bij  de archeologische vindplaats Castellón Alto

Naast Galera, een andere stad op de Altiplano van Granada, ligt een van de belangrijkste archeologische vindplaatsen in het zuiden van het schiereiland. Het gaat over Castellón Alto, een stad van de Argarische cultuur die deze omgeving ongeveer 4000 jaar geleden, in de bronstijd, bewoonde. En daarmee een van de eerst bewoonde nederzettingen van Europa was.

De bewoners bouwden hun huizen op de rots van de berg, hoog in de lucht, met uitzicht op de vallei die gevormd was door de rivier de Galera. Binnen de stad was er een hiërarchie, de belangrijkste mensen woonden in het hoogste deel. Dankzij de opgravingen kunnen we vandaag weten hoe ze leefden, door steen, hout en esparto (helmgras) te gebruiken voor hun huizen en gebruiksvoorwerpen in het dagelijkse leven.

Opvallend is de manier waarop ze hun doden hebben begraven, omdat ze het in hun eigen huizen deden. De doden werden begraven in een foetushouding en met een uitzet. Bij een van de graven werd iets unieks gevonden: de gedeeltelijk gemummificeerde lichamen van een 28-jarige volwassene en een 4-jarig kind samen. Het is de oudste mummie van het Iberisch schiereiland en is te zien in het Galera Museum. Het bezoek aan de stad Castellón Alto kun je doen met een rondleiding en kun je reserveren bij het Galera-museum of door te bellen. Het kost 2 euro per persoon.

Een bezoek van de necropolis van Tututgi, aan de rand van Galera,  is ook een uitstekende manier om de Iberische cultuur (500 voor Christus) te ontdekken.

Ben je een liefhebber van archeologie? Wandel of fiets dan de Gran Senda de los primeros poblados. Een tocht van 143 kilometer door een bijzonder gebied waar de eerste bewoonde nederzettingen op jouw bezoek wachten en waar je archeologische juweeltjes kunt bewonderen, zoals La Dama de Baza en El Hombre de Orce.

Geniet van de gastronomie in Collados de La Sagra

Niet ver van de secuoyas van Finca La Losa ligt nog een spectaculaire plek; Collados de La Sagra, een familiebedrijfje met accommodatie en restaurant midden in de natuur, omgeven door bergen. Ik heb er twee avonden heerlijk geslapen en me laten verwennen in hun moderne restaurant.

Ze hebben ook een kaaswinkel, en het is mogelijk om eerst de kazen te proberen in het restaurant.

De kenmerkende keuken is rijk aan lokale en seizoensgebonden producten en de specialiteit van het huis is lamsvlees van Segureño. Het was erg lekker, evenals het voorgerecht Remojón de San Antón met een salmorejo-basis, de patrijzenpaté en het amandelbroodjes dessert van moeder-overste met witte chocolade.

Vanuit de ontbijtkamer kijk je op de hoogste berg van de Altiplano, El Pico del Sagra met 2300 meter.

Fiets of wandel door het karstgebergte

De Altiplano valt binnen het gebied dat in 2020 door Unesco is uitgeroepen tot Geoparque de Granada. Het is één van de beste en meest spectaculaire voorbeelden van karst-relief in heel Europa. Het enorme kalkstenen plateau is door water en wind al meer dan 200 miljoen jaar geleden geërodeerd en heeft surrealistische vormen aangenomen. De zeldzaamheid en pracht van zijn vreemde formaties biedt een indrukwekkend maanlandschap dat uniek in de wereld wordt beschouwd. Onderweg zie je duizend aan een gekoppelde heuvels en bergen van rond de 250 meter hoogte.

Er zijn uitstekende paden voor tochten te voet, op de fiets of met een 4×4. Ook een nachtwandeling schijnt prachtig te zijn omdat de miljoenen schitterende glasstukjes van het karst, die door het maanlicht worden beschenen, je het gevoel geven dat je je in een sprookjeslandsschap bevindt.

Kijk naar de sterren en doe een wens

Wat is een betere manier om een bezoek aan de Altiplano van Granada af te sluiten door naar de sterren te kijken? Dit gebied heeft een van de schoonste luchten van Europa, dus het is perfect om, zodra de avond valt, de sterrenhemel te observeren bij het Observatorio de la Sagra.

Ik kreeg de kans om een ​​sterrenworkshop te doen. Tijdens de workshop heb ik verschillende astronomische objecten kunnen observeren, zoals planeten, nevels of zelfs een melkwegstelsel.

Wist je ook dat er elk moment vallende sterren zijn? Normaal zien we ze niet, maar ze vallen constant, en dit is iets dat je pas beseft als je in totale duisternis naar de lucht kijkt. Overigens worden ze geen vallende sterren genoemd, maar meteoren. Hou er rekening mee dat het op deze hoogte ´s nachts erg koud kan zijn. Zelfs zomers!

Hoe kom je bij de Altiplano van Granada

De Altiplano, dat letterlijk hoogvlakte betekent ligt in het noorden van de provincie Granada.

Als je vanuit Spanje naar de Altiplano gaat, is mijn aanbeveling om eerst naar Granada te gaan en dan van daaruit het gebied te gaan bezoeken. Granada heeft een nationale luchthaven en een hogesnelheidstreinverbinding met Madrid. Kom je van buiten Spanje dan is de beste optie om naar Malaga te vliegen en vanuit daar naar Granada te reizen

De beste manier om door de Altiplano van Granada te reizen is met de auto. Op die manier heb je de vrijheid om van de ene plaats naar de andere te gaan en alle plekken die je wilt bezoeken gemakkelijk te bereiken. Als je niet met uw eigen auto reist, kun je een auto huren in de hoofdstad van Granada en van daaruit door het hele gebied reizen.

Wat denk je, word je al nieuwsgierig naar de Altiplano van Granada? Zoals ik hierboven al zei, dit gebied is immens en ik kan niet alles weten. Ik ga er zeker nog een naar terug want ik heb nog lang niet alles gezien. Het is een reis door het verleden, het heden en de toekomst. Toch hoop ik dat dit bericht je helpt bij het voorbereiden van je reis en ik kan alleen maar wensen dat je ervan geniet, want het is een spectaculaire regio.

Bekijk hier een video van El Altiplano de Granada

Met dank aan Turismo Andaluz

Flamenco, van puur, naar pop, naar jazz en fusión

Posted on by
1

Flamenco hoort bij het beeld dat we allemaal van Spanje hebben.

Deze zinderende samenvoeging van zang en dans is ontstaan halverwege de achttiende eeuw bij zigeunergezelschappen in Andalusië. Deze zigeunerstammen zijn vermoedelijk gevormd toen er eerdere zigeunerfamilies uit India, Egypte en Noord Afrika emigreerden. De huidige flamenco heeft zonder twijfel invloed van Noord Afrikaanse klanken.

De streek die het historische hart van de flamenco vormt, ligt in de driehoek Sevilla, Jerez en Cádiz. Van daaruit is het door heel Andalusië verspreidt. Ook Granada heeft een eigen flamenco tradities onder de zigeunerfamilies in Sacramonte. Als je naar Spanje gaat, moet je minstens één keer de sfeer van flamenco proeven. Het woord flamenco is niet alleen muziek of dans. Het verwijst naar een levensstijl of zelfs naar een persoon die ongebonden, emotioneel, onvoorspelbaar en anti-burgerlijk is. Een soort bohemien dus.

 

Stijlen

De basis van flamenco is een spontane uiting over de vreugde en het verdriet van alledag. Om een kenner van flamencomuziek te worden zou je je moeten verdiepen in de vele stijlen die zijn ontstaan. Zoals Martinetes die werden gezongen in de smederijen van de oude zigeunerwijk Triana in Sevilla. En bijvoorbeeld de bekende Bulleria of Alegria.

Op het gebied van zang zijn het de liederen, die vaak worden aangeduid als canto hondo, die het meeste aanzien genieten. Letterlijk betekent dit diep gezang en het is dan ook deze stijl waarin de meest diepe emoties naar boven komen. Het is het allerhoogste niveau wat een flamencozanger kan bereiken. Natuurlijk is het de bedoeling dat het publiek zo nu en dan Olé roept want Flamenco is een spontaan groepsgebeuren dat groeit naarmate de gevoelens sterker worden (en de drank rijkelijker vloeit…).

Menging met moderne muziek

In de pure flamenco zijn er twee artiesten die in de jaren zeventig de grondslag hebben gelegd voor een nieuwe, controverse flamingovorm. De briljante Paco de Lucia, bezat een onberispelijke techniek die hem in staat stelde de pure flamenco op eigen wijze te vernieuwen Hij vond inspiratie in een aantal Latijns-Amerikaanse ritmes, werkte samen met internationaal befaamde jazz musici en trad op over de hele wereld.

Voor de pure flamenco was de opkomst van, de uit Cádiz afkomstige jonge zigeuner en canto hondo zanger, Cameron echter nog belangrijker. Hij bouwde een reputatie op door zijn wilde levensstijl. In 1992 overleed de befaamde Cameron de la Isla (dat garnaal betekent omdat hij zo mager was) op 41-jarige leeftijd.

Bij menig internationaal liefhebber van Spaanse muziek en flamenco leven zowel de gitaarklanken van Paco de Lucia als de karakteristieke stem van Cameron voort op een playlist van Spotify of op de mobiele telefoon.

Veel tegenstrijdigheden.

Elke nieuwe uiting van flamenco, in combinatie met andere muziekstijlen, lokt iedere keer weer een storm van protesten uit bij de puristen. Flamencodanser Joaquin Cortes mag met zijn mengeling van flamenco en jazz en moderne dans dan veel publiek trekken in Spanje en ook in het buitenland, fanatieke flamencoliefhebbers omschrijven zijn optredens als onecht.

De laatste jaren zijn er steeds vaker experimenten met flamenco en rock gedaan die inmiddels ook een bloeiend bestaan leiden. Elke zomer worden overal in Zuid Spanje door de overheid gesubsidieerde flamencofestivals gehouden die een geestdriftig publiek trekken.

Ook zie je steeds vaker dat Andalusische zangers zich mengen met Marokkaanse groepen, zoals El Lebrijano met het orkest van Tanger. Jongere flamencoliefhebbers echter waarderen de tegenwoordige fusiongroepen die flamenco combineren met instrumenten als fluit, saxofoon en zelfs viool.

 

De mooiste flamenco uitvoeringen die bij mij persoonlijk een onuitwisbare indruk op hebben gemaakt zijn:

Het optreden van Paco de Lucia met Jan Akkerman in Nederland in de jaren zeventig

Een spontaan optreden van een flamencofamilie in een bar in Jerez de la Frontera, dat daar een dagelijks gebeuren is.

Een gepassioneerd optreden  in een grot van El Sacramonte in Granada, terwijl op de achtergrond het verlichte Alhambra schitterde.

En de kennismaking met de moderne flamenco fusion groep van Sergio de Lope uit Priego de Cordoba.

 

 

 

Schitterend sprookjesdecor in kristalgrot Geoda de Pulpí

Posted on by
1

Een grot bezoeken is altijd een avontuur. Zoeken naar iets fascinerends dat je diep onder de grond tegen kunt komen, lopen in het donker terwijl je de vochtige aardegeur opsnuift en vooral niet denken aan wat er zal gebeuren als toevallig op het moment dat jij onder de grond zit, er een aardbeving zal plaatsvinden.

We bezoeken de Geoda de Pulpí in het binnenland van de provincie Almeria. Er is me verteld dat dit de één na grootste Geoda op de wereld is. De allergrootste ligt namelijk in Mexico, maar die kun je niet bezoeken.

    

Gewapend met helm en goede loopschoenen én onder begeleiding van een gids beginnen we de wandeling door de lange schachten van de Mina Rica waar vroeger ijzererts gewonnen werd. Doordat de lange gangen vakkundig zijn gerestaureerd, kun je getuige zijn van hoe de mijnwerkers vroeger onder de grond hun werk deden. De gids vertelt hoe de omstandigheden in die tijd waren en laat ons gebruiksvoorwerpen zien die in de gangen gevonden zijn.

    

Tijdens de 45 minuten durende tocht vertelt ze over interessante elementen in de mineralogie. We ontdekken plooien, mylonieten en breukvlakken, en leren nieuwe termen zoals epsomieten en calcieten Ook worden we gewezen op nieuwe vorming van mineralen.

    

Na dit deel dalen we van het eerste niveau ongeveer vijfenveertig meter lager naar het vierde niveau, waar de gigantische Geode zich bevindt. Om toegang te krijgen tot dat laatste niveau gaan we via verschillende trappen en een ijzeren wenteltrap met 164 treden. Zodra alle treden zijn afgedaald, wachten we op een plateau op ons beurt om de Geode één voor één te kunnen bekijken.  Terwijl ik nog een paar treden afdaal, ontdek ik de eerste grote gypskristallen.

Maar dat is niet het hoogtepunt. In het midden is een klein gat waar ik mijn bovenlichaam doorheen kan wurmen en wat ik dan te zien krijg is een adembenemend sprookjesdecor. Het lijkt of ik in het centrum van een glazen bol bent beland. Alle wanden van de acht bij twee metende grote binnenkant zijn begroeid met transparante gipskristallen, waarvan sommige bijna twee meter lang zijn. Ze vormen één enorm natuurjuweel.

Om het fenomeen te kunnen bewonderen kan ik tot aan mijn middel door het gat naar binnen. Dat betekent dat ik er maar een paar minuten van kan genieten. Want de anderen staan popelend te wachten. Als ik me weer uit het gat hebt gewerkt, kan het niet anders dan dat ik een tijdje stil en onder de indruk ben. Wat een ervaring, wat een fenomeen! Een tijdje later beklimmen we zwijgend de trappen om via de lange schachten weer bij de ingang uit te komen.

In december 1999 ontdekten leden van de Madrid Mineralogist Group deze Geode. Maar ze is pas toegankelijk sinds augustus 2019. Gedurende de tussenliggende twintig jaar zijn er maatregelen getroffen om er voor te zorgen dat de grot niet geplunderd zou worden. Geodes ontstaan door een combinatie van water, mineralen, in dit geval karst, en héél veel tijd. Deze kristalgrot is ontstaan door water, zout en andere mineralen die van nature voorkomen in deze rotsachtige omgeving aan de Middellandse zeekust.

Op weinig plekken ter wereld is er echter zo’n enorme minerale afzetting van kristalvorming ontstaan. En dat de grot ook nog eens bezocht kan worden is natuurlijk een groot privilege!

De duur van het bezoek is ongeveer 90 minuten Het bezoek bestaat uit een rondleiding door de belangrijkste galerijen van de Mina Rica, waar de gids vertelt over geologie, mineralen en geschiedenis. Voor mensen met beperkte mobiliteit is er een lift parallel aan de wenteltrap die vijftien meter scheelt, maar dan er zijn nog steeds 80 treden op en af ​​te gaan. Het is belangrijk om goede wandelschoenen te dragen.

Entree voor kinderen van 8 tot 16 jaar is 10 Euro

Volwassenen 22 Euro

Om teleurstellingen te voorkomen is het raadzaam om van tevoren online te reserveren

In verband met het Covid19 protocol zijn de groepjes niet groter dan 10 personen. Dragen van een mondkapje is uiteraard verplicht.

Rondleidingen zijn alle dagen van de week te reserveren van 09.00 tot 20.30

Locatie: La Mina Ríca,  la Barriada de El Pilar de Jaravia, en la Sierra del Aguilón. Calle Sierra de los Filabres, Pulpí (Almería).

Voor meer informatie in het Engels of om te reserveren, kijk je bij De Geoda van Pulpí

(Gracias Victor Gomez y Iñigo Pedrueza por las fotos que me han eviado para uso de este blog.)

Caminito del Rey weer open sinds 12 juni én kandidaat voor Unesco Werelderfgoed

Posted on by
Beantwoorden

Wat zou jij doen als je gevraagd werd om de ooit één van de gevaarlijkste wandelroute ter wereld te lopen? Je hoeft vast niet lang te twijfelen, want de Caminito del Rey wandeling staat bij de meeste wandeliefhebbers op het lijstje. Het is één van de highlights in Andalusië voor iedereen die van wandelen houdt.

Wat na een paar kilometer lopen meteen opvalt, zijn de blauwe meren, de hoge bergen en kliffen en vele roofvogels. Het landschap is werkelijk te mooi voor woorden! Na iedere hoek denk je: Het uitzicht kan toch niet nóg mooier worden?

    

Sinds 2015 is de Caminito del Rey een veilig wandelpad dat 100 meter boven de Rio Guadalhorce door het ravijn van de Desfiladero de los Gaitanes, in de volksmond de kloof van El Chorro loopt. Het pad zelf is van hout; sommige delen van de route zijn een gewoon wandelpad en onderweg bevindt zich een platvorm van glas waardoor het zicht naar beneden nog spectaculairder is. El Chorro in Andalusië in de provincie Malaga is een van de prachtigste plekken van Andalusië om te bezoeken.

El Caminito del Rey heeft de reputatie je zenuwen te beproeven. Voor mensen met hoogtevrees cis de wandeling af te raden. Het is een smal wandelpad dat zich vastklampt aan de rotswand hoog boven de rivier, juist bij het punt waar de kloof uitmondt in de El Chorrodam. Om het wandelen nog spannender te maken, hebben ingenieurs op één plek van het pad een glazen vloer gegeven. Zo kun je even naar beneden kijken om te zien hoe hoog je precies ben. En alsof dat nog niet genoeg is, is er aan het einde van het pad een hangbrug die je op een duizelingwekkende hoogte over de kloof heen voert.

Maar El Caminito del Rey is niet alleen de moeite waard vanwege alle spanning. Het grootste gedeelte van het 7,7 kilometer lange pad voert over land. Het leidt je door de Andalusische natuur in al haar schoonheid, waar je onder meer dennenbossen, gieren en veel wilde bloemen tegenkomt. En als het prachtige uitzicht op de bergen en dalen niet genoeg is voor je, is er ook nog veel geschiedenis te ontdekken.

Langs de route kun je af en toe verlaten stukken industriële machines en andere materialen zien liggen, die doen denken aan het industriële erfgoed van de regio. Op een ander deel van de route hebben archeologen een 25 centimeter grote ammonietfossiel in de rotswand onthuld. Kortom, El Caminito del Rey biedt dus nog veel, veel meer dan alleen de duizelingwekkende hangbrug.

Na de verplichte sluiting ten gevolge van COVID 19 heeft El Caminito op 12 juni haar hekken opnieuw geopend. Gedurende juni en de eerste week van juli is het pad alleen van vrijdag tot en met zondag open. Voorlopig zijn er met een capaciteit van 50% voor maximaal 550 wandelaars toegangskaarten beschikbaar. Als alles volgens plan verloopt, zal het Caminito vanaf 7 juli weer van dinsdag tot en met zondag toegankelijk zijn.

Belangrijk om te weten is dat in verband met het COVID protocol je momenteel ALLEEN het mondkapje op hoeft te doen bij het ingang waar je met diverse bezoekers tegelijk naar binnen gaat en op plekken waar je de 2 meter afstand niet kan handhaven, of waar je wandelaars op de smalle delen voorbij wilt gaan. Er wordt zelfs aangeraden om 5 meter afstand te houden, maar dat blijkt in de praktijk nogal lastig heb ik gemerkt.

 

Op verschillende punten hangen gel-alcohol dispensers en uiteraard worden de verplichte helmen continue gedesinfecteerd.

Het volledige COVID protocol kun je nakijken op de webpagina van El Caminito del Rey.

Maar er valt nog een bijzonderheid te melden! El Caminto del Rey en zijn omgeving zijn genomineerd als kandidaat voor Erfgoed van de Mensheid van Unesco.

Onder dit hele gebied vallen: Desfiladero de los Gaitanes, El Chorro met het Guadalhorce waterbassin en de Gaitano dam, de volledige wandeling, het waterkracht energiecomplex bij El Chorro, het treinstation en de spannende hangbrug. Maar ook de Palaeolitische grot én de Bobastro Mozarabic grot/kapel van Ardales.

Wil je ook dat El Caminito del Rey een Unesco bescherming en onderscheiding krijgt?               Via deze link kun je stemmen.

Toegangsbewijzen zijn inmiddels al uitverkocht tot augustus. Je kunt de beschikbaarheid vinden op de pagina van El Caminito del Rey.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kastelenroute langs de mooiste kleine dorpjes van Granada en Cordoba.

Posted on by
Beantwoorden

Er bestaan honderden blogs en artikelen over de mooiste witte dorpen en mooiste routes door Andalusië. Maar in werkelijkheid bestaat er niet één officiële witte dorpen route in Andalusië. Het zijn er teveel om op te noemen en bovendien is het een kwestie van smaak. De witte dorpen behoren tot de oudste stadjes van Andalusië en hebben veel Moorse invloeden. De meeste liggen tegen een steile helling gebouwd of pál bovenop een berg. Vroeger boden ze bescherming tegen vijandelijke aanvallen. Veel dorpen hebben dan ook een versterkte muur en een kasteel, of resten daarvan. De betoverende witte kleur van de huizen was vooral van praktische aard: de witte kalk weerkaatst de zon en door de dikke muren blijft het in de soms ondraaglijk hete Andalusische zomers lekker koel. In de winter blijft de warmte juist goed binnen. Nog altijd wordt jaarlijks het voorjaar ingeluid door de huizen opnieuw wit te kalken.

Een van mijn persoonlijke favorieten is een vierdaagse tocht rondom het Sierra Subbetica gebergte van Cordoba en Granada. Je kunt er prachtig met de auto toeren, schitterende fietstochten maken en heerlijk wandelen. Bovendien kun je genieten van een uitstekende gastronomie met de beste olijfolie en smeuige kazen. Mijn tip is om de twee hotels te reserveren in Zuheros en in Priego de Cordoba en van daaruit de vier dorpen te bezoeken.

Dag 1 Je start je tocht in Iznajar

Dit witte dorpje in de provincie Cordoba komt net uit een sprookje, zo op een heuveltop, omringd door de gelijknamige Iznájar dam. Het lijkt wel een eiland, door bruggen verbonden met de rest van de wereld… Via lange smalle straatjes kun je het dorpje weer uitwandelen en genieten van een route rond het grootste meer van Andalusië! Het kleine stadje van ongeveer zesduizend inwoners werd enkele jaren geleden getransformeerd door de bouw van een ‘embalse’, een waterreservoir, onder het voorgebergte waarop Iznajar in de rivier de Genilvallei ligt. Sinds die tijd heeft Iznajar uitzicht op een schitterend merengebied van ongeveer dertig kilometer lang.

Ook kun je genieten van de culturele en gastronomische rijkdom die dit dorpje te bieden heeft. Natuurlijk bezoek je ook het op de top van de berg gelegen kasteel en de Torre de San Rafael. Een wandeling door de smalle straatjes brengt je langs gezellige patios en pleinen.

Tip om te proeven: Het plaatselijke anijsdrankje: anis.

Vanuit Inzajar rij je naar Hotel Zuhayra in het dorp Zuheros.

Dag 2 Verblijf in Zuheros

Zuheros ligt in de provincie Cordoba, 70 kilometer ten zuidoosten van de stad Cordoba. Het bergdorp ligt op een hoogte van 656 meter in het indrukwekkende Unesco Geopark en natuurpark Sierra Subbetica. Het is een van de meest erkende mooiste dorpen van Spanje. Bezienswaardigheden zijn het opvallende Moorse kasteel, de kerk Remedios en vier kilometer ten zuiden van Zuheros de grotten Cueva de los Murcielagos.

Het Castillo de Zuheros ligt op de top van een rots en is oorspronkelijk gebouwd in Moorse stijl in de negende eeuw. In de twaalfde eeuw werd de vesting een middeleeuwse burcht met een indrukwekkende toren. In de achttiende eeuw werden delen van de vesting gebruikt voor het bouwen van huizen maar in 1960 werd het kasteel en de belangrijkste toren gedeeltelijk gerestaureerd.

De Cueva de los Murcielagos oftewel de vleermuizen grot ligt vier kilometer ten zuiden van het dorp Zuheros, het is het grootste grottencomplex in de provincie Cordoba. De grotten hebben een totale lengte van circa twee kilometer en liggen op een hoogte van 980 meter in een groot karst landschap. Hier leefde ooit de grootste vleermuiskolonie van Andalusië. Archeologisch onderzoek heeft aangetoond dat de grotten vroeger werden bewoond en er zijn grotschilderingen gevonden van dieren en mensen.

Dichtbij Zuheros ligt het dorpje Doña Mencia. Dit is het middelpunt van de Via Verde de Aceite. Een lange spoorroute die toegankelijk is gemaakt als fiets- en wandelroute. In Doña Mencia kun je fietsen huren om een deel van deze schitterende tocht te maken. Je kunt natuurlijk ook gewoon gaan wandelen.

Tip om te proeven: De plaatselijke kazen zijn erg bekend en ook de olijfolie is heerlijk.

Je slaapt nog een nacht in Zuheros

Dag 3 Bezoek aan Priego de Cordoba

In de ochtend check je uit in Zuheros en rij je naar Priego de Cordoba. Iets buiten de stad ligt het mooie hotel Huertas de las Palomas. Priego de Córdoba ligt ook in de provincie Córdoba, en tevens in het prachtige gebied Las Sierras Subbéticas met zijn met olijfbomen begroeide heuvels.

De Barrio de la Villa is van ouds een moorse wijk met smalle straatjes en witte huizen. De wijk grenst aan het Balcón del Adarve met een prachtig uitzicht over het Andalusische landschap. Priego de Córdoba heeft een groot erfgoed van kerken in barokke Andalusische stijl. Daarnaast staat de stad bekend om zijn fontein de la Salud. Dit nationale monument stamt uit de veertiende eeuw. Net als veel andere steden in dit gebied, bevindt zich in Priego de Córdoba ook een Arabisch kasteel.

De olijfteelt is één van de belangrijkste inkomstenbronnen van het dorp en de hele omgeving. Je kunt een Almazara (olijfoliefabriek) bezoeken. Dit is zeker de moeite waard vooral als je deze combineert met een wijnproeverij. Grote kans dat als je eenmaal olijfolie uit deze streek hebt geproefd, je nooit meer anders wil. Een aantal restaurants staat bekend om zijn gebruik van de Aceite Denominación de Origen Priego de Córdoba, dat zeer hoge ogen gooit zowel op nationaal en internationaal niveau.

Dag 4. Vanuit Priego de Cordoba naar Montefrio

Het vriendelijke dorp Montefrío in Andalusië ligt buiten de toeristische route in de noordwestelijke hoek van de provincie Granada, nabij de grens met Cordoba. Het is een van de meest opvallende plaatsen in de regio.

Montefrío wordt gedomineerd door een aantal prachtige historische gebouwen. Allereerst de Iglesia de la Villa, die de moeite waard is ondanks de steile klim vanuit de stad te bezoeken en te genieten van het prachtige panoramische uitzicht.
Dit geweldige uitzicht wordt vaak afgebeeld in reisgidsen en op posters van de streek. De kerk werd gebouwd in de 16e eeuw (mix gotische en renaissance stijl) op de ruïnes van de Arabische vesting als symbool van de overwinning van het christendom over de islam. De kerk is gebouwd op de plaats van het kasteel van Nasrid. Op een belangrijke strategische locatie werd de Alcazaba in het midden van de 14e eeuw gebouwd om het moslim-koninkrijk van Granada te helpen verdedigen en de invasie door de christenen te voorkomen. Na de verovering van Montefrío in 1486, besloten de katholieke monarchen het kasteel af te breken en werd de kerk op zijn plaats gebouwd.

Tip om te proeven: De plaatselijke kazen van Montefrio

Je slaapt nog een nacht in Priego de Cordoba of je vervolgt je route.

 

Informatie

Hotel Zuhayra in Zuheros

Hotel Huerta de las Palomas in Priego de Cordoba

Fiets huren in Doña Mencia bij Centro Ciclismo Subbetica voor Via Verde

Fiets huren en bagagevervoer om de hele route per fiets te doen

Almeria, de vergeten provincie van Andalusië

Posted on by
Beantwoorden

In het zuidoosten van Andalusië ligt de provincie Almeria, een van de warmste plekken in Europa. Almeria komt van het Arabische begrip Al-Mariya dat Spiegel van de Zee betekent. Het speciale microklimaat zorgt voor meer dan 320 zondagen per jaar. Het is precies daar waar in enorme kassen groenten, fruit en bloemen gekweekt worden voor de export naar heel Europa. Veel mensen kennen Almeria als El mar de plastico, de Plasticzee. Ook staat Almeria bekend als het enige woestijngebied in Europa en zijn er in het verleden veel films en series opgenomen. Zoals Lawrence of Arabia en Game of Thrones. Maar Almeria blijkt ook een aantal prachtige natuurgebieden te hebben. Ik heb ze onlangs bezocht en zet ze voor je op een rij:

Reserva Natural Albufeira de Adra

Dit natuurreservaat ligt aan de kust op een plek die je niet zo snel zou verwachten: tussen stranden en een drukke haven in. Het zijn de drie Albuferas de Adra (de lagunes van Adra), die werden gevormd door een oude rivierdelta uit de Río Adra. De lagunes vormen een klein natuurreservaat, een natuurlijke habitat voor wilde dieren en schildpadden. Het is een uitzonderlijke locatie voor vogelaars met zo’n 140 verschillende soorten, waaronder flamingos en een aantal bedreigde soorten.

 

Voor meer informatie

Parque Natural Cabo de Gata

Het natuurpark Cabo de Gata, is gevestigd in de wilde zuidoostelijke hoek van Andalusië en is een van de laatste relatief ongerepte natuurgebieden langs de Middellandse Zee. Het is een fascinerend landschap met verborgen baaien, duizelingwekkende kliffen, uitgebreide koraalriffen, vulkanische rotsformaties en spectaculaire flora en fauna. Cabo de Gata is vooral geliefd bij duikers en biedt ideale snorkelmogelijkheden.

De stranden van Cabo de Gata behoren tot de mooiste stranden van Andalusië vanwege de omvang, omgeving en de mooie vergezichten. Ze zijn te bereiken door droge rivierbeddingen en omringd door palmbomen en daardoor waan je je in een tropisch oord.

Voor meer informatie

Paraje Natural Karst y Yesos de Sorbas

Dit natuurpark telt meer dan 1000 in gipssteen uitgegraven grotten met kilometers lange gangen. Het grootste karstgebied ter wereld vormt een uniek ondergronds landschap dat bezocht kan worden onder leiding van een gids. Deze grotten onderscheiden zich door de vele bronnen en galerijen met stalagmieten en stalactieten die zich door de jaren heen hebben gevormd. Het bijzondere kristalgesteente schittert je tegemoet en weerkaatst in de lamp van de verplichte helm die je moet dragen tijdens je bezoek.

De Karst-formaties in Sorbas in het uiterste oosten van de subwoestijngang Tabernas Sorbas hebben een grote educatieve en wetenschappelijke waarde. Door de interesse in speleologienis dit een van ’s werelds belangrijkste gips karstgebieden in de wereld geworden. De geologische geschiedenis van karstlandschappen gaat zes miljoen jaar terug. Op dat moment was het Sorbas-bassin gevuld met water uit de Middellandse Zee. In een volgende periode werd deze zee steeds ondieper, onderhevig aan hoge verdampingssnelheden, waardoor een stuk gips dat meer dan 100 meter dik was, neersloeg.

www.cuevasdesorbas.com

El Valle de Almanzora

De regio Valle del Almanzora ligt in het binnenland van Almería. De gemeenten die de regio vormen zijn gelegen aan beide zijden van de Almanzora-rivier, die door het hele gebied loopt en er de ruggengraat van is. Het museumdorp Olula del Rio, de plaats Macael met de marmergroeven en het stadje Seron aan de voet van een kasteelruine hoog op een berg zijn plekken die je minstens moet bezoeken.

De Almanzora-rivier wordt gemarkeerd door amandelbloesem, sinaasappelbomen en boomgaarden, en biedt qua landschap veel contrasten. De Almanzora-vallei is verbonden met de industriële exploitatie van zijn natuurlijke hulpbronnen, zoals mijnbouw, wijnproductie, olijfproductie, landbouw zoals amandelen of de vleesindustrie. Al dit erfgoed vertegenwoordigt elk op zijn eigen manier de geschiedenis en cultuur van de mensen die deel uitmaken van dit uitgestrekte gebied.

https://turismoalmanzora.com/en/

Parque Natural de Sierra Maria- Los Velez

In het noorden van de provincie liggen de plaatsen Velez Rubio en Velez Blanco met het strategisch gebouwde Castillo de los Velez. Het is een gebied dat wordt gekenmerkt door vijgcactussen, amandelbomen en hoger gelegen pijnboombossen. Er leven talloze vogelsoorten en er groeien leeuwenbekjes- en leliesoorten die nergens anders te vinden zijn.

Als je de Levante binnenkomt via de uitgestrekte Chirivelpassage, valt onmiddellijk de landschapsdiversiteit van het natuurpark Sierra María-Los Vélez op. Het gebied staat ook wel bekend om de helderste lucht in Andalusië.

Het noorden van de provincie Almería is niet alleen een kruispunt en doorgang tussen Andalusië en de Levant, het is ook een ontmoeting tussen unieke geologische- en landschapsgebieden. In María-Los Vélez vind je enorme terpen, bijna verticale putten die meer dan tweeduizend meter hoog zijn in bergen zoals María, Las Muelas, El Maimón, El Gabar of Sierra Larga.

In dit gebied liggen de diverse grotten waaronder de Cueva de los Letreros met een van de belangrijkste archeologische rotsschilderingen van Spanje. Eigenlijk zijn het geen echte grotten, maar meer enorme inhammen. Je kunt ze alleen met een gids bezoeken. In de Cueva de los Letreros kun je de 7000 jaar oude rode rotstekeningen van El Indalo zien, het symbool en de beschermheilige van Almeria.

De rotstekening stelt een mensfiguurtje voor, dat stevig op de grond staat en met uitgestrekte armen een halve cirkel boven het hoofd houdt. Dat kan de regenboog zijn, maar een andere verklaring is dat het een begroeting betreft van de uit de zee opkomende zon. Deze figuur wordt El Indalo of El Brujo genoemd. Geschilderd op boten en boven deuropeningen moet het beschermen tegen storm en ‘het boze oog’, en zou het voorspoed moeten brengen. Kunstenaars en levensgenieters hebben het symbool overgenomen als icoon voor geluk en creativiteit.

Door het belang van deze muurschilderingen, werd de grot in 1924 tot een Beschermd Nationaal Historisch Monument verklaard en door Unesco recent benoemd tot Patrimonio de la Humanidad (Erfgoed van de Mensheid).

Voor meer informatie

Met dank aan:

Diputación de Almeria, Organizacion de A Una Hora de Almeria y Guadalinfo