Ik wist dat hij bestond, de Denominacion de Origen van Cigales, ergens in Noord Spanje, maar had ´m nog nooit geproefd. Op mijn tocht door het noorden van Castilla y Leon had ik eindelijk de kans. Ik bezocht het wijnplaatsje Cigales, dat tussen Burgos en Valladolid ligt en liet me door Enrique gidsen, door het dorp, langs het het consejo regulador, dat gehuisvest is in een gerenoveerd klooster en vervolgens door zijn wijngaard iets buiten het dorp waar de wijnstokken in mei voorzichtig hun eeste blaadjes tonen. Een fris gebied dus, maar gelijk ook met hete zomers, waar de Castilla y Leonstreek bekend om staat.

In een landschap waar stevige rode wijnen van de D.O Ribera de Duero en D.O Toro en één van de beste witte wijnen, de D.O Rueda de boventoon voeren, is het verbazingwekkend dat Cigales vooral bekend is om zijn rosados. Wijn die komt van de tinto de pais druif ofwel tempranillo druif. Het is vooral Cigales, een deel van Cataluña en de comunidad Navarra die zich in Spanje op rosado-wijnen richten, allemaal noordelijke streken.

Het Cigalesgebied wordt bevloeid door de rivier de Pisguera. De grond is voornamelijk kalksteen en de wijnstokken staan gemiddeld op een hoogte van 500 meter. Het wijndorp is omgeven door wat op het eerste gezicht op enorme termietheuvels lijken en ongeveer een of twee meter boven de grond uitsteken. Dit zijn de luceras, die fungeren als luchtgaten waardoor er frisse lucht in de wijnkelders komt, die soms wel tot tien meter onder de grond liggen zodat de temperatuur van de kelder zowel zomers als in de winter vrijwel gelijk is.

Het familiebedrijf dat ik bezoek heeft in het oude Santa Maria de Retuertaklooster een kleinschalige accommodatie en een restaurant gevestigd. Het klooster werd door de Tempeliers in de 15e eeuw gebouwd en doordat het gehele gebouw authentiek gerstaureerd is, ademt het nog steeds historsische sfeer van tijd van de Orde van Calatrava  uit. Enrique en zijn partner Olga zijn ondernemers in hart en nieren en runnen behalve de accomodatie én het restaurant, ook hun eigen bodega waar ik kan deelnemen aan een proeverij.

Als eerste proeven we de Carredueñas dulce, die naar mijn smaak iets te zoet is. Vervolgens wordt de Carredueñas rosado geschonken met een fruitig aroma en stevige afdronk. Als laatste proef ik de Carredueñas rosado fermentado die vier maanden op Amerikaans eiken heeft gelegen. Ik vind hem te droog. In de warme zomermaanden in Spanje ben ik best fan van een fruitige rosado, en mijn voorkeur gaat uit naar de rosado die ik als tweede heb geproefd.

Bodega Consejo ligt midden in de wijngaard en het proeflokaal is omgeven door grote ramen waardoor je tijdens het proeven het gevoel hebt dat je de wijn drinkt tussen de wijnstokken en opgaat in het landschap.

Met een flesje Carredueñas rosado in mijn rugzak vervolg ik mijn tocht naar de stad Valladolid. Het was een aangename kennismaking met een wijnstreek die al lang op mijn lijstje stond. Maar diezelfde avond in een tapabar in de hoofdstad kies ik toch weer voor mijn grote favoriet; een vlezige Ribera de Duero.

Voor meer informatie over Cigaleswijnen kijk je op de pagina van Cigales Consjeo Regular

Voor meer informatie over de bodega, restaurant of accomodatie Consejo, kijk je op de site van Consejo Bodegas