De Spaanse stad Segovia ligt op ongeveer anderhalf uur rijden ten noordwesten van Madrid. De hooggelegen stad behoort tot de autonome gemeenschap Castilla y León. Segovia is een wat minder bekende parel uit de geschiedenis, die in het jaar 1985 uitgeroepen werd tot werelderfgoed van Unesco. En dat is niet geheel onterecht. Zo bevindt zich hier de belangrijkste en tevens nog geheel complete Romeinse aquaduct van Spanje. Maar het compacte historische centrum heeft nog veel meer te bieden. Achter het sprookjesachtige Alcázar, de vele paleizen, kloosters en de kathedraal van Segovia gaan heel wat verhalen en legendes schuil.

Aquaduct
In het stadswapen van de stad Segovia is een duidelijke afbeelding van het eeuwenoude aquaduct zichtbaar. Het is dan ook hèt symbool van de stad. Omstreeks de eerste eeuw werd dit omvangrijke Romeinse bouwwerk gebouwd. De overspanning telt maar liefst acht-honderd-en-dertien meter. Maar de gehele route die het water aflegt is ongeveer vijftien kilometer. Het aquaduct wordt door zo’n twee-honderd-een-en-twintig pilaren ondersteund. Pas in 1985 werd het aquaduct van Segovia, wat gezien wordt als belangrijkste Romeinse bouwkunst in Spanje, opgenomen in de lijst van Unesco’s werelderfgoederen.
http://whc.unesco.org/en/list/311

Kathedraal van Segovia
De bijna negentig meter hoge toren van de kathedraal van Santa María de Segovia prijkt hoog boven de stad uit. Het is dan ook een gemakkelijk herkenningspunt van de stad Segovia. De kathedraal van Segovia werd omstreeks de eerste helft van de zestiende eeuw gebouwd aan de Plaza Mayor. De gotische bouwstijl komt zowel aan de buitenzijde als aan de binnenzijde duidelijk naar voren. Als bouwmeester werd hiervoor de alom geprezen architect Rodrigo Gil de Hontañón aangesteld. De kathedraal van Segovia telt zo’n achttien kapellen, een prachtig altaarstuk van Francisco Sabatini en bijzonder fraaie gebrandschilderde glas-in-lood ramen. De eeuwenoude kloostergang leidt je naar een museum. En via de San Blas kapel kun je tegen een kleine vergoeding toegang krijgen tot de toren van de kathedraal.
https://catedralsegovia.wordpress.com

Alcázar
Het schitterende kasteel van Segovia lijkt erg veel op de sprookjes achtige kastelen in kinderboeken. En ook de geschiedenis en legendes doen er misschien niet voor onder. Het ‘Alcázar Real de Segovia’ aan de Plaza de la Reina Victoria Eugenia, is een erfenis uit de negentiende eeuw. Het voorgaande paleis werd namelijk verwoest door een brand. Op deze plek stond eerst een militair verdedigingsfort. Pas in de twaalfde eeuw werd er gesproken over een kasteel, die diende als koninklijke residentie. Echt aanzien kreeg het Alcázar in de vijftiende eeuw, dankzij Johan II van Castilië en later diens zoon Hendrik IV van Castilië. Met name de bekendmaking van de kroning van Isabel de Castilla tot koningin is onlosmakelijk verbonden met het Alcázar van Segovia. Haar actie wordt nog altijd gezien als voorbeeld voor politiek propaganda. Samen met haar man Ferdinand II van Aragón worden de eerste fundamenten van de Spaanse monarchie gelegd.
www.alcazardesegovia.com

Plaza Mayor
Eén van de meest bruisende pleinen in Segovia is Plaza Mayor. Dit centraal gelegen plein, wat ook wel het “hart van de stad” wordt genoemd, is voorzien van historische architectuur. Zo bevindt zich hier de apsis van de kathedraal, de kerk Iglesia San Miguel en het stadhuis met de twee torentjes. Plaza Mayor staat ook garant voor gezelligheid. De aanwezige restaurants en bars hebben veelal een terras die van ’s morgens tot ’s avonds gevuld zijn. Toeristen en inwoners genieten hier van al het lekkers dat Spanje te bieden heeft. Op donderdag is hier de lokale goederen markt te vinden.

Casa Museo Antonio Machado

Antonio Machado was een dichter uit de negentiende en twintigste eeuw. Hij werd geboren in Sevilla en verhuisde later met zijn familie naar Madrid. Hier werd zijn liefde voor het theater geboren en werd de aantrekkingskracht tot steden als Parijs erg aanlokkelijk. Samen met zijn broer werd dit werkelijkheid en er werd vrij snel contact gelegd met schrijvers en dichters als Jean Moréas, Rubén Darío, Juan Ramón Jiménez en Paul Marie Verlaine. Ontmoetingen die zijn latere eigen werk ten goede zouden komen. Uiteindelijk kwam hij in 1919 op pensioenleeftijd in Segovia terecht, waar hij hielp bij de oprichting van de universiteit van Segovia. En in 1927 werd hij verkozen tot lid van de Spaanse Koninklijke Academie. Het bescheiden huis waar hij destijds verbleef is momenteel ingericht als museum.
http://machado.turismodesegovia.com/

met deeldank aan: top10bezienswaardigheden.nl