Samen met de apotheek en het café is het loterijkantoor in Spanje het meest bezochte ontmoetingspunt. Ieder gehucht telt er minstens één. Spanjaarden wagen graag een gokje. Ze besteden per jaar gemiddeld meer dan 450 euro aan legaal gokken. Spanje is daarmee koploper van Europa.

Absoluut hoogtepunt is de trekking van ´El Gordo´ ( De Dikke). Twee dagen voor Kerst legt de belangrijkste trekking van de Spaanse Nationale Loterij het land volledig lam. Het gebeuren wordt urenlang rechtstreeks op radio en televisie uitgezonden en is bijna net zo belangrijk als Kerstmis zelf.

Kinderen in schooluniform zijn traditioneel uitverkoren om de nummerballetjes op te vangen en al zingend bekend te maken. De zanger van het winnende lot wordt er soms zelfs emotioneel van. De hoofdprijs ´El Gordo´ is namelijk 280 miljoen euro…

Hoewel de kans op het winnen van ´De Dikke´ uiterst minimaal is, ga ik dit jaar toch een gokje wagen. Het is de gewoonte om een lot te kopen in een plaats waar altijd veel winnaars vallen en dat schijnen onder andere Madrid, Barcelona en Tenerife te zijn. Dat komt goed uit. Mijn vader woont op Tenerife en krijgt van mij in augustus al de opdracht een kerstlot voor me te kopen.

Zodra mijn vrienden horen dat ik mijn vader aan het werk heb gezet komt de ene na de andere bestelling door. Mijn vader neemt zijn taak serieus: hij koopt de loten bij verschillende kiosken, om het allemaal nog spannender te maken. Mensen op Tenerife echter bestellen hun loten weer in de grote steden van het vaste land en zo ontstaat er na de zomer een heen en weer gereis van kerstloten door heel Spanje.

In mijn dorp is nog nooit een ´Dikke´ winnaar gevallen maar de inwoners blijven hoop houden. Hoe dichter kerstmis nadert hoe langer de rijen voor de kiosken.  ´Doe mij er maar twee met de cijfers van de geboortedatum van mijn kleindochter en drie met de cijfers van mijn trouwdatum´ zegt een man terwijl zijn vinger vinnig wijst naar de loten in de vitrine. Voor vijf keer een deelparticipatie van één nummer betaald hij even later zonder blikken of blozen 100 euro. Dan grist zijn vrouw de begeerde kaartjes weg en geeft enthousiast een zoen op ieder lot. ´Zo doe je dat´ zegt ze tevreden. ´Si ! Dit keer vallen we in de prijzen!´

Als mijn vader in het najaar een weekje bij bij komt logeren overhandigt hij mij eerbieding de envelop met illusie. De envelop is helemaal de Atlantische Oceaan over gereisd naar Malaga. Dit móet geluk brengen! Mijn speciaal opgedragen nummer 41038 van serienummer 28 trek ik er uit. De rest leg ik weg om later aan de vrienden door te sturen.

De magie die om dit hele gebeuren hangt heeft iets te maken met fatalisme en ook met het lot: Spanjaarden geven meer geld uit aan de loterij dan aan verzekeringen. Om een prijs te winnen hoef je niet te werken en als je wint verdien je toch ´schoon´geld.

Even overweeg ik om ook een lot te bestellen in het Catalaanse dorp Sort, dat ‘geluk’ betekent.De kiosk ´ La Bruixa d’Or´ in Sort is een van de meest populaire verkooppunten in Spanje. El Gordo valt ook relatief vaak op loten gekocht in Sort, maar dat komt natuurlijk omdat er zo veel loten worden ingekocht. Of zou Sort echt geluk brengen?

Voorlopig heb ik mijn magische papiertje zorgvuldig opgeborgen en in mijn agenda op 22 december een groot kruis gezet. Die dag geen afspraken, vergaderingen of andere verplichtingen. Op die dag zal ik net als heel Spanje aan de buis gekluisterd zitten. De eerste trekking wordt al om acht uur ´s morgens bekendgemaakt. Stel je voor: El Gordo valt dit jaar op Tenerife…Dan gaat de champagne open! En wat ga ik er dan mee doen? Een nieuwe auto? Een boot? Een verre reis? Tot die dag zullen er nog heel wat dromen voorbij komen…

Aan de andere kant denk ik dat de hoofdprijs zou moeten moet vallen op mensen die het het meeste nodig hebben:´ Deseamos que le tocará a alguien que lo necestita´ is dan ook een zin die je regelmatig hoort. En ondertussen? Gaat het leven gewoon verder. En blijven we hopen. En nieuwe lootjes kopen.