Sinds ik aan de kust woon is een wandeling langs de strandpromenade maken één van mijn favoriete bezigheden. Van mijn huis tot de vuurtoren aan het einde van de boulevard kun je precies een uur lopen. Het is heerlijk om de geur van de Mediterané op te snuiven en naar de horizon te turen, soms kun je zelfs de contouren van de kust van Marokko zien.

Meestal ga ik lopen in de namiddag, en ik ben niet te enige. Jongeren die lopen te joggen, mensen die na het werk een flinke wandeling maken en oudere dames die een ´paseo´ maken en gezellig met elkaar kwebbelen. Je komt van alle generaties wel wat tegen; jonge moeders achter de  kinderwagen en oudere mensen in invalidewagens die voortgeduwd worden door hun zoon of dochter.

In het park aan de stadszijde zitten jongeren in het gras met elkaar te zingen en gitaar te spelen. Op muurtjes zitten bejaarde visssers de weersvoorspellingen door te nemen. En om de vijftig meter staat een´ Chirinquito´ . Chirinquitos zijn eettentjes waar heerlijke verse vis geserveerd wordt die dagelijks aangevoerd wordt in de haven iets verderop. De Chirinquitos worden meestal uitgebaat door families. Ik eet er vaak een hapje voor weinig geld en zit dan enorm te smullen. Eén van de specialiteiten in deze streek is de ´Fritura de Pescado´. Dat is een enorme schaal met gefrituurde mosselen, garnalen, inktvis, sardientjes en verschillende soorten andere vis. Heerlijk!

Momenteel is het voorjaar en wordt er druk gewerkt aan de Chirinquitos die van mei tot oktober open zijn. De hele familie is bezig met schilderen en poetsen en ook worden er bij sommige zelfs tuintjes met bloeiende planten aangelegd. Ik zie dit jaar zelfs een tuintje met fontein en plastic flamingo´s.  En allemaal hebben ze op het strand een oud houten vissersbootje staan dat helemaal gevuld is met zand. In het midden wordt dan een vuur gemaakt van olijfbomenhout en daaromheen worden lange platte stokken geplaatst waar sardientjes aan worden geregen. Deze ´espetos´, die gegrild worden, zijn ook een specialiteit van de streek.

De eettentjes zien er allemaal zeer verzorgd en hygienisch uit en worden voornamelijk in de weekenden door de spaanse familie´s bezocht voor een sociaal samenzijn.

Op dit moment is er veel ophef over de Chirinquitos. Er bestaat namelijk een wet dat er tweehonderd meter vanaf de kustlijn niet gebouwd mag worden, en het strand is op de meeste plekken misschien maar honderd meter breed. De bewuste wet bestaat al jaren, maar nooit heeft er iemand problemen over gemaakt. Totdat  afgelopen voorjaar een staatlid het nodig vond de wet aan te scherpen en aktie te ondernemen.

Het is een heel vervelende zaak, want het kan betekenen dat een groot aantal families zonder inkomen zal komen te zitten, zowel de vissers als de uitbaters van de Chrinquitos. Zodoende dat er overal formulieren hangen met handtekeningakties. Ik krijg ze zelfs via Internet opgestuurd. Eigenlijk wil niemand dat de Chirinquitos verdwijnen dus de handtekeninglijsten worden grif ingevuld. Ik stuur ze dan ook door naar iedereen die ik ken en die weet hoe heerlijk een ´Fritura de Pescado´ aan het strand kan zijn. Eén juli komt er een definitieve uitspraak. Ondanks dat niemand gelooft dat de eettentjes op het strand moeten worden opgeheven, zit de schrik er wel goed in.

Voorlopig kunnen we gelukkig nog even genieten van het uitzicht op de vissersbootjes op zee die af en aan varen met Mediterane zeevruchten en blijven de koks op traditionele wijze éspetos´ én enorme inktvissen grillen op de rokende bootjes aan het strand.

De Chirinquitos doen ondertussen nog goede zaken, want het is schitterend weer en het seizoen is begonnen. Genietend van de voorjaarszon en met mijn blote voeten in het zand geniet ik van mijn bordje verukkelijke verse vis.